سالروز تولد محسن محمدپور؛ تولدی خاموش، فریادی ماندگار

20

در چنین روزی، ۲۷ مرداد، سالروز تولد محسن محمدپور نوجوان ایرانی است که نام او به نمادی از ظلم و شجاعت بدل شد. محسن تنها ۱۷ سال داشت که در جریان اعتراضات آبان ۹۸ قربانی خشونت بی‌رحمانه نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی شد؛ اعتراضاتی که ابتدا به‌دلیل گرانی بنزین آغاز شد اما به‌سرعت به قیامی مردمی علیه استبداد و فقر تبدیل گشت.

قربانی میان نیمکت‌های مدرسه و کارگاه‌های ساختمانی

محسن تنها یک دانش‌آموز دبیرستانی نبود، بلکه نمونه‌ای از رنج هزاران خانواده ایرانی بود که فرزندانشان را ناچار می‌کنند برای تأمین معاش از سنین پایین کار کنند. او بعد از مدرسه در کار بنایی به خانواده‌اش کمک می‌کرد و در کنار کتاب‌های درسی‌اش آجر و سیمان برمی‌داشت تا باری از دوش خانواده بردارد.

اما دولتی که باید آینده امثال او را تضمین می‌کرد، در برابرش به‌جای حمایت، سرکوب را برگزید. در جریان آبان ۹۸ نیروهای امنیتی با شوکر و باتوم به سر و گردن او ضربه زدند. محسن به کما رفت و پس از چند روز در بیمارستان جان باخت.

آبان… زخمی باز در حافظه جمعی

محسن یک استثنا نبود، بلکه بخشی از فهرست طولانی قربانیان آبان ۹۸ بود که با گلوله یا زیر شکنجه جان خود را از دست دادند. برآوردهای نهادهای حقوق بشری نشان می‌دهد که بیش از ۱۵۰۰ معترض در شهرهای مختلف ایران کشته شدند. هر نام در این فهرست روایتی تازه از خشونت نظام علیه شهروندان است. سالروز تولد محسن محمدپور همواره یادآور این حقیقت است که آبان زخمی باز در حافظه جمعی ایران است.

تولدی که به‌جای شادی، اندوه شد

امروز، درحالی‌که خانواده‌اش باید بیست‌وهفتمین سالگرد تولد او را جشن می‌گرفتند، تنها به زیارت مزارش می‌روند. روز سالروز تولد محسن محمدپور به‌جای جشن، به روزی برای زنده نگه داشتن یاد و عدالت گمشده تبدیل شده است.

محسن… نماد نسلی شکسته

سرگذشت محسن خلاصه‌ای از رنج یک نسل کامل از جوانان ایرانی است؛ نسلی که میان فقر و سرکوب گرفتار است. نسلی که از حق تحصیل و کار شرافتمندانه محروم شد و حتی از حق زندگی نیز بی‌بهره ماند. امروز، با هر سالروز تولد محسن محمدپور این پرسش تکرار می‌شود: چند جوان دیگر باید آینده‌شان را از دست بدهند؟

سرکوب و بازداشت‌ها… تصویری گسترده‌تر از فاجعه

گزارش عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که در جریان اعتراضات آبان بیش از ۷۰۰۰ نفر بازداشت شدند؛ در میان آن‌ها دانش‌آموزان و نوجوانانی همچون محسن نیز بودند. همچنین، نهادهای حقوق بشری اعلام کرده‌اند که میزان شکنجه و رفتار غیرانسانی در دوران بازداشت بیش از ۸۰ درصد موارد ثبت‌شده را شامل می‌شود. این آمار نشان می‌دهد که تراژدی محسن یک حادثه استثنایی نبود، بلکه بخشی از یک نظام سرکوب سازمان‌یافته است. هر سال، با فرا رسیدن سالروز تولد محسن محمدپور، صدای قربانیان دوباره شنیده می‌شود؛ صدایی که عدالت می‌طلبد و ابعاد فاجعه را بر جهان آشکار می‌سازد.