چطور منتقدان آهنگ جدید شادمهر را توصیف کردند؟

28

هر بار که شادمهر عقیلی به صحنه بازمی‌گردد، تنها یک قطعه موسیقی تازه ارائه نمی‌دهد، بلکه لحظه‌ای احساسی می‌آفریند که میان آنچه شنونده از دست داده و آنچه آرزو دارد، پلی از خاطره و امید می‌سازد. با انتشار آهنگ جدید شادمهر، بار دیگر روشن شد که این هنرمند ایرانی هنوز هم توانایی نادری در بازتعریف دلتنگی و تبدیل موسیقی به فضایی برای تفکر و تأمل دارد.

امضایی هنری با فلسفه آزادی

آهنگ جدید شادمهر ادامه راه هنرمندی است که هرگز برای شهرت نخوانده، بلکه برای معنا و ماندگاری انسان خوانده است. در این اثر، او با لطافت و عمق آمیخته، میان موسیقی کلاسیک تهران قدیم و ساختار مدرن غربی توازنی ظریف برقرار کرده است.
صدای او در این قطعه شفاف‌تر از همیشه است؛ گویی گذر زمان، صداقت تجربه را به آن افزوده است. واژه‌ها نرم و صمیمی جاری می‌شوند و ملودی آرام، شنونده را در آغوش سکوت و آرامش فرو می‌برد.

شادمهر؛ هنرمندی که وطن را ترک کرد اما از دل مردم نرفت

سخن گفتن از شادمهر بدون اشاره به داستانش، یعنی نادیده گرفتن نماد هنرمندی که آزادی را بر آسایش ترجیح داد. از زمان ترک ایران، موسیقی او همواره رنگ «بازگشت ناتمام» به خود گرفته است؛ هر آهنگ تازه یادآور خاطراتی از صداقت و شور پیش از خاموشی صداهای واقعی در وطن است.
در آهنگ جدید شادمهر، او دیگر به گذشته خیره نمی‌ماند؛ بلکه با نگاهی آرام به اکنون می‌نگرد، گویی می‌گوید زیبایی تسلیم نمی‌شود و هنر واقعی در بند نمی‌ماند.

میان تکنیک و احساس

اثر تازه، بلوغی موسیقایی را به نمایش می‌گذارد. شادمهر با ترکیب دقیق سازهای زنده و تنظیم الکترونیکی لطیف، فضایی صوتی خلق کرده که شنونده را به درون احساس می‌کشاند، نه به هیاهوی بیرون.
در هر جمله‌ی ملودیک، فاصله‌ای ظریف میان امید و حسرت وجود دارد؛ میان آنچه می‌توان گفت و آنچه ناگفته می‌ماند. همین مرز نامرئی است که به آهنگ جدید شادمهر جادویی شخصی و ماندگار می‌بخشد: موسیقی‌ای که به‌جای فریاد، روح را لمس می‌کند.

شاید نبوغ شادمهر در این باشد که در پیِ مدرن بودن نیست، بلکه آن را به زبان خود بازآفرینی می‌کند. او میان گذشته و آینده زندگی می‌کند، میان نوستالژی و نوآوری، میان ایرانی که ترک کرد و جهانی که در آغوشش گرفت.
آهنگ جدید شادمهر تنها یک اثر موسیقایی نیست؛ بیانی شاعرانه از پایداری و ایمان به زیبایی است — یادآوری لطیف اینکه موسیقی، نغمه‌ای پاک است در میانه‌ی آشوب جهان.