فهرست مطالب
روز جمعه، پنج مأمور پلیس در حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان و در کمینی مرگبار در نزدیکی ایرانشهر کشته شدند. خبر را رسانه‌های رسمی با عنوان «شهادت» منتشر کردند، اما واقعیت صحنه سیاسی و اجتماعی منطقه بسیار پیچیده‌تر است. آنچه رخ داد، صرفا یک حادثه امنیتی نیست؛ بلکه نشانه‌ای از بحرانی عمیق‌تر در حاشیه‌ای است که سال‌هاست زیر سایه تبعیض، فقر و سرکوب زندگی می‌کند.
روایت رسمی و روایت ناگفته
رسانه‌های حکومتی حمله را «عملیات تروریستی» خواندند و تنها به بیان جزئیات کشته شدن پنج پلیس بسنده کردند. اما در همان ساعات نخست، گروه مسلح «جیش‌العدل» مسئولیت حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان را بر عهده گرفت. این حمله در نزدیکی ایرانشهر نشان داد که امنیت در این منطقه تنها یک شعار رسانه‌ای است.
سیستان و بلوچستان؛ سرزمین فراموش‌شده
سیستان و بلوچستان یکی از فقیرترین مناطق ایران است؛ با نرخ بالای بیکاری، کمبود شدید زیرساخت‌های آموزشی و درمانی و سرکوب مستمر مذهبی. اکثریت ساکنان این استان سنی‌مذهب‌اند و بارها از تبعیض نهادینه در ساختار سیاسی و اجتماعی جمهوری اسلامی شکایت کرده‌اند.
وقتی حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان و به‌ویژه در ایرانشهر رخ می‌دهد، نمی‌توان آن را جدا از این بستر تاریخی و اجتماعی دید.
چرخه خشونت و بی‌اعتمادی
جمهوری اسلامی سال‌هاست با نگاه صرفاً امنیتی به این استان می‌نگرد. هر اعتراضی برچسب «تروریسم» می‌گیرد و هر مطالبه‌ای با گلوله پاسخ داده می‌شود. نتیجه؟ دور باطل خشونت.
- حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان باعث تشدید سرکوب می‌شود.
- سرکوب، خشم و بی‌اعتمادی مردم را افزایش می‌دهد.
- خشم بیشتر، گروه‌های مسلح را تقویت می‌کند.
این چرخه نه تنها امنیت را بازنمی‌گرداند، بلکه بحران را ریشه‌دارتر می‌سازد.
واکنش مردم و سکوت رسانه‌ها
در شبکه‌های اجتماعی، بسیاری از کاربران بلوچ به جای محکوم کردن گروه‌های مسلح، سیاست‌های تبعیض‌آمیز حکومت را عامل اصلی این خونریزی دانستند. برای آن‌ها، حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان در ایرانشهر نشانه‌ای از بی‌عدالتی گسترده است؛ همان بی‌عدالتی که در «جمعه خونین زاهدان» نیز به جهانیان نشان داده شد
زخمی که درمان نمی‌شود
حمله اخیر نشان داد که سیستان و بلوچستان زخمی است که با رویکرد امنیتی درمان نخواهد شد. تا زمانی که فقر، تبعیض مذهبی و بی‌عدالتی پابرجاست، حمله مسلح علیه پلیس در سیستان و بلوچستان نه استثنا، بلکه تکراری تلخ خواهد بود.
مسئله اصلی اینجاست: آیا جمهوری اسلامی حاضر است صدای مردم بلوچ و ایرانشهر را بشنود، یا همچنان تنها صدای گلوله در این سرزمین طنین‌انداز خواهد شد؟
