فهرست مطالب
در حالی که جمهوری اسلامی ایران میلیاردها دلار صرف دخالت‌های منطقه‌ای و حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی می‌کند، مردم کشورش با بحران اقتصادی شدیدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ بحرانی که ریشه در کمبود کالاهای اساسی در ایران دارد. این گزارش، تصویری مستند و آماری از ابعاد فاجعه‌ای ارائه می‌دهد که نتیجه مستقیم سیاست‌های حکومت است.
۱. حمایت از شبه‌نظامیان، مهم‌تر از نان مردم
- بنا بر گزارش مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک (۲۰۲۳)، ایران طی سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ سالانه بین ۱۶ تا ۲۰ میلیارد دلار صرف گروه‌های نیابتی خود در سوریه، عراق، یمن و لبنان کرده است.
- هم‌زمان، حمایت دولت از کالاهای اساسی در ایران ۴۰ درصد کاهش یافته است.
- در سال ۲۰۲۳، ایران ۶ میلیارد دلار به «محور مقاومت» (حزب‌الله، حوثی‌ها، گروه‌های عراقی) اختصاص داد؛ در حالی که قیمت آرد و شکر بیش از ۳۰۰ درصد افزایش یافت و کمبود کالاهای اساسی در ایران به سطح خطرناکی رسید.
۲. سقوط ریال، انفجار قیمت‌ها
- ریال ایران از سال ۲۰۱۵ تاکنون بیش از ۹۵ درصد ارزش خود را از دست داده (طبق آمار صندوق بین‌المللی پول).
- نرخ تورم سالانه در سال ۲۰۲۳ از ۵۰ درصد عبور کرده که یکی از عوامل تشدید کمبود کالاهای اساسی در ایران است.
- قیمت مواد غذایی به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است:
- گوشت: +۴۵۰٪
- برنج: +۳۲۰٪
- تخم‌مرغ: +۲۸۰٪
- دارو: تا +۶۰۰٪ (طبق گزارش انجمن داروسازان ایران، ۲۰۲۳)
۳. حذف یارانه‌ها در میانه بحران
- دولت در سال ۲۰۲۲ یارانه نان و سوخت را کاهش داد که منجر به:
- افزایش قیمت نان تا ۲۰۰٪
- افزایش قیمت بنزین تا ۳۰۰٪ (بر اساس گزارش بلومبرگ)
- در حالی که بیش از ۴۰ درصد جمعیت زیر خط فقر قرار دارند، کمبود کالاهای اساسی در ایران میلیون‌ها نفر را در تأمین نیازهای روزمره ناتوان کرده است.
- طبق گزارش سازمان ملل متحد (۲۰۲۳)، ۱۲ میلیون ایرانی در فقر مطلق زندگی می‌کنند.
۴. بحران دارو: وجه تلخ دیگر کمبودها
- طبق آمار انجمن داروسازان، ۴۰٪ از داروهای اساسی در بازار کمیاب یا نایاب هستند.
- ۸۰٪ از مواد اولیه داروها وارداتی‌اند و کمبود ارز به دلیل تحریم‌ها، کمبود کالاهای اساسی در ایران را در بخش سلامت نیز تشدید کرده است.
- برخی داروهای سرطان تنها در بازار سیاه با قیمتی تا ۱۰ برابر نرخ رسمی قابل تهیه هستند.
حکومتی که جنگ را بر جان مردم ترجیح می‌دهد
آمارها گویای همه چیز هستند: جمهوری اسلامی ترجیح می‌دهد میلیاردها دلار برای جنگ هزینه کند تا برای معیشت مردمش. در حالی که مردم ایران با گرانی، فقر، سوءتغذیه و نبود خدمات درمانی روبه‌رو هستند، سیاست‌های منطقه‌گرایانه نظام، هر روز وضعیت را وخیم‌تر می‌کند.
سؤال اساسی این‌جاست: عدالت اسلامی کجاست، وقتی مردم به دلیل نبود نان و دارو جان می‌دهند؟
کمبود کالاهای اساسی در ایران دیگر یک بحران اقتصادی نیست؛ این یک فاجعه انسانی بی‌صدا است.
