قتل الهه حسینی‌نژاد: تراژدی که ناامنی در ایران را برجسته کرد

42

قتل الهه حسینی‌نژاد، دختر جوان ۲۴ ساله ایرانی ساکن اسلام‌شهر در نزدیکی تهران، جنجال گسترده‌ای در ایران به پا کرده و مسائل امنیت و حقوق زنان را زیر ذره‌بین برده است. الهه که به دلیل حمایت آشکارش از جنبش «زن، زندگی، آزادی» شناخته می‌شد، در اینستاگرام پست‌هایی در حمایت از این جنبش و هنرمندانی مانند توماج صالحی و مهدی یراحی منتشر می‌کرد. این دختر جوان که صدایی برای نسل جوان آرزومند تغییر بود، سرنوشتی غم‌انگیز یافت که بحث درباره ایمنی شهروندان در خیابان‌های ایران را دوباره زنده کرد.

جزئیات قتل الهه حسینی‌نژاد از زمانی آغاز شد که او به مدت ۱۱ روز ناپدید شد، پس از آنکه در ۲۴ یا ۲۵ مه ۲۰۲۵ سوار خودرویی شد تا از محل کارش در یک سالن زیبایی به خانه بازگردد. الهه به مقصد نرسید و در ۵ ژوئن ۲۰۲۵، جسدش در بیابانی در حومه تهران پیدا شد. مقامات ایرانی بعداً اعلام کردند که فردی به اتهام قتل الهه حسینی‌نژاد دستگیر شده و ادعا کردند که انگیزه این جنایت سرقت تلفن همراه او بوده است. طبق روایت رسمی، الهه در برابر سارق مقاومت کرد و قاتل با چندین ضربه چاقو او را به قتل رساند. اما این روایت بسیاری را قانع نکرد، به‌ویژه با توجه به سابقه مقامات در پنهان‌کاری در چنین پرونده‌هایی.

قتل، سرقت یا انحلال عمدی

قتل الهه حسینی‌نژاد نه‌تنها یک جنایت فردی نبود، بلکه به نمادی از خشم عمومی علیه ناامنی در خیابان‌ها تبدیل شد. در کشوری که زنان روزانه با چالش‌های مربوط به ایمنی و آزادی مواجه‌اند، این حادثه ناکامی در تأمین امنیت شهروندان، به‌ویژه زنان، را تأیید کرد. جنجال ناشی از قتل الهه حسینی‌نژاد به شبکه‌های اجتماعی کشیده شد، جایی که هزاران ایرانی خشم خود را از وضعیت بد امنیتی و روایت رسمی که این جنایت را به سرقت تلفن ربط می‌داد، ابراز کردند.

آنچه به تردیدها دامن زد، نحوه برخورد مقامات با خانواده الهه بود. گزارش‌ها حاکی از آن است که مقامات بر خانواده او فشار آورده‌اند تا از صحبت با رسانه‌ها یا افشای جزئیات بیشتر جلوگیری کنند. این رفتار، پرسش‌هایی درباره شفافیت تحقیقات و احتمال وجود دلایل دیگری پشت قتل الهه حسینی‌نژاد ایجاد کرد. فشار بر خانواده، همراه با تأخیر مقامات در اعلام این حادثه، این برداشت را تقویت کرد که ممکن است حقیقت پنهان شده باشد.

آزار و اذیت زنان در ایران

قتل الهه حسینی‌نژاد نه‌تنها برای خانواده و دوستانش یک فقدان بود، بلکه یادآوری تلخی از چالش‌هایی است که زنان در ایران با آن مواجه‌اند. پرونده او بحث درباره نیاز به اصلاحات اساسی برای تضمین امنیت و حفاظت از حقوق اولیه را دوباره شعله‌ور کرد. در حالی که تردیدها درباره روایت رسمی ادامه دارد، الهه به نمادی از مبارزه برای عدالت و آزادی تبدیل شده و صدایی است که در قلب کسانی که به آرمان او ایمان دارند، فراموش نخواهد شد.