ایران بار دیگر شاهد رزمایش دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خلیج فارس است؛ نمایشی که بیشتر شبیه یک نمایش قدرت تبلیغاتی صحنهسازی شده است تا یک اقدام واقعی برای تضمین امنیت ملی.
این رزمایشها که شامل عملیاتهای مختلف دریایی در خلیج فارس و تنگه هرمز میشود، ظاهراً به عنوان وسیلهای برای تقویت بازدارندگی ارائه میشوند، اما در واقع، تلاش آشکاری از سوی دولت برای منحرف کردن توجه عمومی از بحرانهای داخلی است.
رزمایشهای دریایی سپاه
سالهاست که دولت از رزمایشهایی مانند این رزمایشهای دریایی سپاه به عنوان یک ابزار سیاسی استفاده کرده است. رژیمی که حتی قادر به تأمین کیفیت اولیه زندگی برای مردم خود نیست و با موجی از خشم عمومی به دلیل فقر، قیمتهای بالا و بیکاری روبروست، به دنبال بستری در دریا برای فرار از پاسخگویی است.
براى اطلاعات بيشتر :
مرگ اصغر نصیری: رژیم ایران چگونه از مرگ سوءاستفاده میکند؟
در حالی که رسانههای دولتی به موشکها و کشتیها میبالند، مردم میپرسند: اگر امنیت زندگی روزمره مردم تضمین نشود، ارزش چنین قدرتی چیست؟
خفقان سیستماتیک و غفلت
زمان رزمایشهای دریایی سپاه تصادفی نیست. تنشهای منطقهای بالا است و اقتصاد ایران در حال خفگی است. در این شرایط، دولت برای ایجاد توهم کنترل و ارسال پیام به خارج از کشور به «نمایش قدرت نظامی روانی» متوسل میشود، در حالی که پیام به مردم داخل کشور مملو از بیاعتمادی و خشم است.
خطرات منطقهای چنین رزمایشهایی را نمیتوان نادیده گرفت. وجود سلاحهای سنگین در یکی از حساسترین آبراههای جهان میتواند هر حادثه کوچکی را به یک بحران بزرگ تبدیل کند. با این حال، دولت همچنان از رزمایشهای دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایجاد هیاهوی رسانهای استفاده میکند، نه برای پرداختن به مشکلات اساسی کشور.
در نهایت، به نظر میرسد این رزمایشها تلاشی برای متقاعد کردن مردم است که «امنیت» در دریا نهفته است، در حالی که در واقعیت، امنیت با احترام به حقوق شهروندان آغاز میشود، نه با پرتاب موشک به قلب خلیج فارس.
