فهرست مطالب
دیگر مشکل شاخص آلودگی هوا تهران یک مسئله زیست‌محیطی ساده نیست؛ بلکه بحرانی مزمن است که جان میلیون‌ها نفر از شهروندان تهرانی را تهدید می‌کند. هر صبح، مردم تهران با لایه‌ای از دود و ذرات معلق از خواب بیدار می‌شوند، در حالی که شاخص کیفیت هوا (AQI) در محدوده ۱۵۰ تا ۲۰۰ قرار دارد؛ سطحی که برای همه گروه‌های سنی خطرناک است
افزایش نگران‌کننده آلودگی در پایتخت
بر اساس گزارش مرکز پایش کیفیت هوا، این هفته شاخص آلودگی هوا تهران در مناطقی مانند نیاوران، صادقیه و شریعتی از عدد ۱۸۰ عبور کرده است؛ عددی که نشان‌دهنده وضعیت «ناسالم برای عموم» است. با این حال، واکنش مقامات تنها به بیانیه‌های تکراری و بی‌اثر خلاصه می‌شود.
خودروها و کارخانه‌ها؛ منبع خفگی روزانه
بیش از ۷۰ درصد از آلودگی هوای پایتخت ناشی از خودروهای فرسوده و سوخت بی‌کیفیت است. کارخانه‌ها نیز در ساعات شبانه فعالیت می‌کنند تا از نظارت بگریزند. در حالی که دولت از «طرح تحول سبز» سخن می‌گوید، خیابان‌های تهران هنوز پر از خودروهای دودزا و ناوگان فرسوده حمل‌ونقل عمومی است.
اثرات فاجعه‌بار بر سلامت مردم
پزشکان تهرانی از افزایش ۳۰ درصدی بیماری‌های تنفسی در ماه‌های اخیر خبر می‌دهند و علت اصلی را بالا بودن شاخص آلودگی هوا تهران می‌دانند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه بیش از چهار هزار مرگ در ایران مستقیماً به آلودگی هوای پایتخت مرتبط است.
سکوت دولت و رسانه‌های همسو
با وجود هشدارهای مکرر، رسانه‌های رسمی وضعیت را «پایدار» توصیف می‌کنند. مدارس تعطیل می‌شوند، هشدارهای بهداشتی صادر می‌گردد، اما صدای اعتراض کارشناسان محیط زیست در هیاهوی سانسور گم می‌شود. بسیاری معتقدند دولت از ترس واکنش‌های مردمی، در تلاش است ابعاد واقعی بحران را پنهان کند.
آینده‌ای خاکستری یا بیداری زیست‌محیطی؟
سؤال اساسی این است: آیا دولت همچنان می‌خواهد شاخص آلودگی هوا تهران را صرفاً عددی در گزارش روزانه بداند، یا بالاخره می‌پذیرد که این بحران، هشدار مرگ تدریجی است؟ تهران امروز تنها از دود خفه نمی‌شود، بلکه از بی‌تدبیری و سکوت سیاسی نیز رنج می‌برد.
