فهرست مطالب
در ساعات اخیر امروز ، حادثه شکستن ديوار صوتى در آسمان عراق موجی از سوالات منطقهای را برانگیخته است، به ویژه با گزارشهایی مبنی بر شکستن دیوار صوتی توسط یک هواپیمای ناشناس بر فراز استان میسان عراق، در میان سکوت رسمی بغداد و تهران.
بخوانيد:
فرهنگ هند در شهرهای ایران: حضوری رو به رشد
این رویداد که توسط شاهدان عینی به عنوان “انفجاری عظیم” توصیف شده است، افکار عمومی را به این فکر فرو برده است: چه کسی پشت این پیام نظامی است؟ و چرا اکنون؟
رفتار تکراری… و عدم شفافیت
پوشش رسانههای عراقی از این حادثه، بدون هیچ گونه بیانیه رسمی، سناریویی آشنا در منطقه را منعکس میکند: حرکات هوایی مبهم، سکوت دولت، تنها گذاشتن شهروندان در مواجهه با ترس و عدم اطمینان. آنچه حتی نگرانکنندهتر است این است که حادثه انفجار صوتی در زمانی حساس، در بحبوحه تشدید تنشهای نظامی در منطقه رخ میدهد.
در مورد ایران، با وجود تأثیر این حادثه بر حریم هوایی مجاور مرزهایش، هیچ اظهار نظر رسمی منتشر نشده است. این سکوت بیسابقه نیست؛ این رژیم سابقهی نادیده گرفتن هر چیزی را دارد که با روایت امنیتیاش در تضاد باشد، حتی اگر این رویداد مستقیماً بر امنیت و ثبات منطقه تأثیر بگذارد.
یک هواپیمای ناشناس… و اهداف اعلام نشده
تا زمان نگارش این مطلب، هیچ اطلاعاتی در مورد هواپیمای مسئول شکستن دیوار صوتی در آسمان عراق وجود ندارد. آیا این یک هواپیمای آمریکایی بود؟ یک هواپیمای اسرائیلی؟ یا یک پیام هشدار از سوی یک قدرت منطقهای دیگر؟
عدم پاسخ به این سؤالات، این احتمال را مطرح میکند که برخی از قدرتهای بینالمللی از حریم هوایی عراق به عنوان بستری برای ارسال پیامهای استراتژیک استفاده میکنند، در حالی که دولتهای آسیبدیده صرفاً ایستاده و تماشا میکنند.
پیامدها برای ایران… و نادیده گرفتن عمدی
سکوت رسمی ایران در مورد شکستن دیوار صوتی در آسمان عراق، شکاف خطرناکی را بین ادعاهای رژیم مبنی بر “کنترل امنیتی” و واقعیتهای میدانی آشکار میکند که نشاندهندهی شکنندگی آشکار در نظارت بر رویدادهای منطقهای است. رژیمی که ادعا میکند از “محور مقاومت” دفاع میکند، رویدادی را نادیده میگیرد که میتواند پیامهای مستقیمی برای آن داشته باشد.
حادثه شکستن دیوار صوتی در آسمان عراق صرفاً یک صدای گذرا در هوا نیست، بلکه نشانهای از یک درگیری پنهان است که بالای سر شهروندان در حال وقوع است. در میان یک هواپیمای ناشناس، دولتهای ساکت و جمعیتهای مضطرب، مهمترین سوال همچنان باقی است: چه کسی از حریم هوایی منطقه محافظت خواهد کرد، زمانی که به عرصهای برای پیامهای اطلاعاتی تبدیل شود؟