فهرست مطالب
دوشنبه شب، چهره‌های برجسته جمهوری‌خواه در «اتاق بحران» کاخ سفید گرد هم آمدند؛ همان اتاقی که پیش‌تر تصمیمات سرنوشت‌ساز درباره خاورمیانه در آن گرفته شده بود. این جلسه حدود ۹۰ دقیقه طول کشید و افرادی چون مارکو روبیو، پیت هاگزت، جی‌دی ونس، مایک والتز، جان راتکلیف و استیو ویتکاف، نماینده ویژه پرونده ایران، در آن حضور داشتند. این جلسه تحت رهبری ترامپ برگزار شد که تصمیمات آینده سیاست آمریکا در قبال ایران را به شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد.
موضوع اصلی: با ایران چه باید کرد؟
برخی پیشنهاد مذاکره مشروط و انعطاف‌پذیر را مطرح کردند، در حالی که گروهی دیگر بر مسیر تقابل و بی‌اعتمادی به نیت تهران اصرار داشتند. اما تصمیم نهایی همچنان در گروی ملاحظات انتخاباتی و منافع پشت‌پرده باقی مانده است.
در ایران: تحریم‌ها هنوز نفس مردم را بریده‌اند
از سال ۲۰۱۸ که آمریکا از توافق هسته‌ای خارج شد، بیش از ۱۵۰۰ تحریم علیه ایران اعمال شده است؛ از بانک و اقتصاد گرفته تا دارو و تجهیزات پزشکی. طبق آمارهای غیررسمی، امروز بیش از ۶۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند. قیمت گوشت در پنج سال گذشته بیش از ۴۰۰ درصد افزایش یافته و داروهای حیاتی از بازار ناپدید شده‌اند.
میانجیگری عمان… بر لبه تیغ
در این میان، عمان تلاش دارد نقش میانجی آرام را بازی کند. تماس تلفنی بین سلطان هیثم بن طارق و نماینده آمریکایی، راه را برای دیداری رسمی در مسقط هموار کرد که قرار است روز شنبه، ۳۰ فروردین برگزار شود. این دومین دیدار در طول یک هفته خواهد بود و وزیر خارجه ایران، عباس عراقچی، نیز در آن شرکت خواهد کرد.
موضع دوگانه تهران
رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای، در اظهاراتی روند مذاکرات را “خوب اجرا شده” توصیف کرد، اما در عین حال نسبت به «فریب آمریکایی‌ها» هشدار داد. این تضاد در پیام‌ها، بازتاب همان سیاست سنتی “مقاومت و مذاکره” است که از سال ۱۳۹۲ در دستور کار تهران قرار دارد.
فشار همچنان ادامه دارد… و گفتگو رایگان نیست
سخنگوی کاخ سفید، کارولین لِویت، تأکید کرد که فشار حداکثری هنوز پابرجاست. به گفته او، هدف اصلی جلوگیری از رسیدن ایران به سطح غنی‌سازی بالاتر از ۶۰ درصد است؛ سطحی که طبق گزارش آژانس انرژی اتمی، ایران در چندین سایت هسته‌ای از آن عبور کرده است.
بازی قدرت‌ها… و قربانیانی بی‌شمار
در حالی‌که سیاستمداران پشت درهای بسته برای درصدهای غنی‌سازی تصمیم می‌گیرند، کشاورز کرمانی نمی‌تواند محصول خرمایش را بفروشد، و معلمی در شیراز مجبور است دو شیفت کار کند تا انسولین دخترش را تأمین کند. در هر نزاعی میان قدرت‌ها، این مردم عادی هستند که بهای آن را می‌پردازند و صدایی در تصمیم‌گیری ندارند.
سیاست‌ها در اتاق‌های دربسته شکل می‌گیرند، سرنوشت‌ها رقم می‌خورند، و همه این‌ها در سکوت سنگین… در دوران ترامپ.
