فهرست مطالب
در حالی که شهروند ایرانی زیر بار بحران معیشتی خردکننده زندگی میکند، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، با سخنان اخیر خود درباره افزایش قیمت بنزین در ایران جنجال تازهای به پا کرد. قالیباف فاش کرد که هزینه تولید یا واردات سوخت برای هر لیتر بنزین بین ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان است، در حالی که در داخل کشور با قیمتی بسیار کمتر به مصرفکننده عرضه میشود. این سخنان موجی از پرسشها را برانگیخت: آیا دولت خود را برای افزایش قیمتها آماده میکند؟
آمار تکاندهنده درباره مصرف بنزین
بر اساس گزارشهای رسمی، مصرف بنزین از ۱۲۲ میلیون لیتر در روز در سالهای گذشته به بیش از ۱۴۵ میلیون لیتر در روز در سال ۱۴۰۴ رسیده است.
از سوی دیگر، ظرفیت تولید داخلی بیش از ۱۱۰ میلیون لیتر نیست؛ یعنی روزانه با کسری ۳۵ میلیون لیتر روبهرو هستیم. این کسری دولت را مجبور به واردات سوخت با ارز خارجی میکند؛ آن هم در شرایطی که اقتصاد کشور فروپاشیده و ذخایر ارزی به شدت کاهش یافته است.
دولت میان انکار و واقعیت
با وجود این آمار روشن، دولت به سرعت هرگونه نیت برای افزایش قیمت بنزین در ایران را رد کرد و اعلام کرد که بنزین سهمیهای و آزاد بدون تغییر خواهد ماند. اما سخنان قالیباف را نمیتوان جدا از استراتژی همیشگی نظام در آزمایش واکنش جامعه پیش از هر تصمیم شوکآور دانست؛ همان سناریویی که در آبان ۹۸ با افزایش ناگهانی قیمت بنزین منجر به اعتراضات خونین شد؛ اعتراضاتی که طبق گزارش نهادهای حقوق بشری بیش از ۱۵۰۰ کشته بر جای گذاشت. این وضعیت نشاندهنده تناقض میان اظهارات دولت و واقعیت استهلاک بنزین و نیاز به واردات سوخت در ایران است.
پیامدهای افزایش قیمت بنزین در ایران
- هرگونه افزایش قیمت سوخت به موج جدید تورم منجر خواهد شد، زیرا بخش حملونقل کاملاً به آن وابسته است.
- بالا رفتن قیمتها هزینه کالاهای اساسی را دو برابر خواهد کرد؛ چرا که بیش از ۷۰ درصد محصولات کشاورزی با کامیونهای بنزینی و دیزلی حمل میشود.
- واردات روزانه حدود ۳۵ میلیون لیتر بنزین میتواند بار مالی سنگینی بر خزانه کشور تحمیل کند؛ در حالی که دولت حتی در تأمین داروهای اساسی برای بیماران ناتوان است.
افزایش قیمت بنزین در ایران 1404
اظهارات قالیباف درباره افزایش قیمت بنزین در ایران صرفاً یک لغزش زبانی نبود؛ بلکه نشانهای از بحران واقعی انرژی و اقتصاد است که حکومت تلاش دارد آن را پنهان کند. در حالی که آمارهای رسمی با تکذیبهای دولت در تناقض است، این مردم ایران هستند که بار اصلی فساد و سوءمدیریت را به دوش میکشند؛ مردمی که هر روز بیش از گذشته سایه حذف یارانهها و افزایش قیمتها را بر زندگی خود احساس میکنند.