فهرست مطالب
موضوع ازدواج دانشجویی در تهران به یکی از پیچیدهترین مسائل اجتماعی در ایران امروز تبدیل شده است. در حالی که مسئولان همواره جوانان را به ازدواج زودهنگام تشویق کرده و شعار حمایت از خانواده سر میدهند، واقعیت این است که ازدواج برای بسیاری از دانشجویان به رویایی دستنیافتنی بدل شده است؛ چرا که فشارهای اقتصادی و روانی سنگینی بر دوش آنان قرار دارد.
ازدواج در ایران میان شعار و واقعیت
حاکمیت ایران سالهاست که تبلیغ میکند ازدواج در ایران میتواند راهحل مشکلات اخلاقی جامعه باشد، اما این شعارها نادیده میگیرند که اکثر جوانان توان مالی چنین تصمیمی را ندارند. اجارهبها در تهران طی سالهای اخیر بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته و در مقابل، کمکهزینهها و بورسیههای دانشجویی در سطحی ناچیز باقی مانده است؛ بهطوری که حتی پاسخگوی نیازهای اولیه زندگی هم نیست.
چالشهای اقتصادی ازدواج دانشجویی در تهران
گزارشها نشان میدهد که هزینههای زندگی در پایتخت، صحبت درباره ازدواج دانشجویی در تهران را به یک خیال تبدیل کرده است. میانگین مهریه عروس در برخی محلهها به بیش از ۳۰۰ میلیون تومان رسیده است، در کنار هزینههای سنگین مسکن و برگزاری مراسم. همین موانع سبب میشود بسیاری از دانشجویان ازدواج را به پس از فارغالتحصیلی و حتی سالها بعد موکول کنند، که این موضوع شکافهای اجتماعی و روانی گستردهای را ایجاد میکند.
فشارهای اجتماعی و روانی
مشکل فقط به اقتصاد محدود نمیشود؛ فشارهای اجتماعی و انتظارات خانوادهها نیز سنگین است. بسیاری از خانوادهها همچنان بر رسوم قدیمی مانند مهریههای بالا و جهیزیههای پرهزینه پافشاری میکنند. این شرایط، امکان ازدواج در ایران را برای دانشجویان دشوارتر میسازد و در نتیجه، موجب افزایش اضطراب، افسردگی و بیاعتمادی به آینده در میان جوانان میشود.
سیاستهای دولتی: وعدههای بیثمر
با وجود برنامههای دولتی مانند وام ازدواج با بهره پایین، این طرحها در برابر تورم سنگین و کاهش قدرت خرید عملاً بیاثر است. بسیاری از ناظران معتقدند این وعدهها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا عملی. در این میان، دانشجویان همچنان با واقعیتی سخت مواجهاند که باعث میشود ازدواج دانشجویی در تهران همچنان رؤیایی دور از دسترس باقی بماند.
رؤیایی به تعویق افتاده
مسئله ازدواج دانشجویی در تهران تصویری کلی از بحران اقتصادی و اجتماعی ایران است. در حالی که حاکمیت شعار حمایت از جوانان را سر میدهد، واقعیت چیز دیگری است: فشار مالی سنگین، آیندهای مبهم و وعدههای بیسرانجام. در چنین شرایطی، ازدواج برای دانشجویان نه یک تصمیم عادی، بلکه رؤیایی به تعویق افتاده است که تنها با اصلاحات واقعی ـ نه شعار ـ میتواند به حقیقت بدل شود.