فهرست مطالب
در سلسله‌ای از رویدادهای نگران‌کننده، بار دیگر آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران به صدر اخبار رسانه‌های داخلی و خارجی بازگشته است. هم‌زمانی آتش‌سوزی‌ها در نقاطی استراتژیک از جمله مجتمع‌های پتروشیمی و نیروگاه‌ها، این پرسش را برمی‌انگیزد که آیا این وقایع تصادفی هستند یا نشانه‌هایی از ضعف امنیتی و حتی خرابکاری عمدی در زیرساخت‌های حساس کشور.
جزئیات حادثه: خارک، کیش و پارسیان در آتش
در پنج‌شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۴، رسانه‌های ایرانی از چندین مورد آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران خبر دادند:
- در جزیره نفتی خارک، آتش‌سوزی بزرگی در پتروشیمی خارک رخ داد که منجر به کشته شدن دست‌کم یک نفر شد. علت حادثه همچنان در دست بررسی است.
- در استان هرمزگان، آتش‌سوزی مشکوکی در نزدیکی نیروگاه دیزلی کیش رخ داد که باعث قطع کامل برق جزیره شد، بی‌آنکه توضیح شفافی از سوی مسئولان ارائه شود.
- همچنین در اسکله صیادی جوادالائمه شهرستان پارسیان، ۱۰ فروند شناور تجاری دچار آتش‌سوزی گسترده شدند؛ اتفاقی که مدیرکل بحران استان آن را بی‌سابقه توصیف کرد.
تکرار چنین حوادثی، نگرانی‌ها درباره ایمنی زیرساخت‌ها و امنیت تأسیسات حساس کشور را دوچندان کرده و موضوع آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران را دوباره به موضوعی جدی و بحرانی تبدیل کرده است.
الگوی تکرارشونده یا سهل‌انگاری ساختاری؟
برخی کارشناسان معتقدند که الگوی آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران دیگر نمی‌تواند تصادفی تلقی شود. این حوادث عمدتاً در تابستان و در تأسیسات حساس رخ می‌دهند، آن‌هم بدون شفاف‌سازی درباره عوامل یا مسببین.
دو سناریو محتمل مطرح است:
- سهل‌انگاری مدیریتی و زیرساخت‌های فرسوده
- خرابکاری داخلی یا حملات سایبری از سوی عوامل ناشناس
خسارات سنگین اقتصادی
طبق برآوردهای غیررسمی، آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران سالانه میلیاردها تومان خسارت وارد می‌کند. این حوادث نه تنها موجب توقف تولید و صادرات می‌شود، بلکه زندگی روزمره مردم را هم تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
تحقیقاتی که به جایی نمی‌رسند
با وجود ابعاد گسترده این آتش‌سوزی‌ها، تحقیقات رسمی غالباً یا انجام نمی‌شوند یا بی‌نتیجه باقی می‌مانند. هیچ مقام مسئولی پاسخ‌گو نیست، و همین عدم شفافیت، شک و تردید درباره خرابکاری داخلی یا سازمان‌یافته را تقویت می‌کند.
هر بار که تأسیسات صنعتی در آتش می‌سوزد، این پرسش در ذهن‌ها تکرار می‌شود: آیا این‌ها صرفاً حوادثی طبیعی‌اند؟ یا آنکه پشت پرده‌ی آتش‌سوزی در تأسیسات صنعتی ایران، بحرانی امنیتی و مدیریتی نهفته است؟
