فهرست مطالب
میان آوار خانه‌ها، جسد کودکان و سکوت نهادهای جهانی، فصل جدیدی از تراژدی فلسطین در حال رقم خوردن است. آنچه در نوار غزه می‌گذرد، دیگر یک «عملیات نظامی» نیست؛ بلکه بی‌هیچ اغراق، پاکسازی قومی در غزه است.
آمارها، گزارش‌های حقوق بشری و شهادت‌های میدانی گواه آن‌اند که اسرائیل نه‌تنها زمین اشغال کرده، بلکه مردمی را به‌طور سیستماتیک هدف قرار می‌دهد.
۱. اعداد هرگز دروغ نمی‌گویند
بر اساس گزارش وزارت بهداشت غزه، از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۵۸ هزار فلسطینی شهید شده‌اند؛ از جمله ۱۷ هزار کودک و ۱۱ هزار زن.
سازمان ملل تأیید کرده که بیش از ۹۰٪ زیرساخت‌های آموزشی و درمانی در غزه نابود شده‌اند؛ از جمله بیمارستان‌ها، مدارس و مساجد.
این ارقام اثبات می‌کنند که با یک جنگ سنتی روبرو نیستیم، بلکه با پاکسازی قومی در غزه مواجه‌ایم که در برابر چشمان جهانیان در حال وقوع است.
۲. مرگ فقط در میدان جنگ نیست
در کنار کشتار میدانی، بیش از ۹۶۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بازداشت هستند؛ که صدها نفر از آن‌ها کودک و زن‌اند.
گزارش‌های سازمان‌هایی مانند “پزشکان برای حقوق بشر” و “دیده‌بان حقوق بشر” حکایت از شکنجه سیستماتیک، حبس انفرادی طولانی، و محرومیت از دارو و آب آشامیدنی دارند.
این خشونت‌ها نه‌فقط در میدان نبرد بلکه در درون ساختاری که بر پایه پاکسازی قومی در غزه بنا شده، اعمال می‌شوند.
۳. همدستی جهانی با نسل‌کشی
ایالات متحده و کشورهای اروپایی تنها ساکت نیستند، بلکه فعالانه اسرائیل را تسلیح و حمایت سیاسی می‌کنند.
فرانچسکا البانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل، این وضعیت را «اقتصاد نسل‌کشی» نامید و به نقش شرکت‌هایی چون لوکهید مارتین و BNP Paribas در ادامه یافتن این جنایت‌ها اشاره کرد.
وقتی کشتار به صحنه‌ای روزمره بدل می‌شود و به‌نام «دفاع مشروع» توجیه می‌گردد، ما با نمونه‌ای آشکار از پاکسازی قومی در غزه روبرو هستیم که با سرمایه و سکوت جهانیان تغذیه می‌شود.
۴. خشونت شهرک‌نشینان به‌عنوان بازوی اجرایی
در کرانه باختری، شهرک‌نشینان با حمایت ارتش اسرائیل، به روستاهای فلسطینی حمله می‌کنند، مزارع را به آتش می‌کشند و ساکنان را می‌کشند یا مجبور به فرار می‌کنند.
این اقدامات بخشی از طرح گسترده‌تر هستند که نشان می‌دهد پاکسازی قومی در غزه و سایر مناطق فلسطینی تنها یک اتفاق نیست، بلکه بخشی از یک پروژه هدفمند است.
۵. چه کسی جرأت دارد حقیقت را نام ببرد؟
با وجود همه شواهد، بسیاری از رسانه‌های جهانی هنوز از اصطلاحاتی مانند «درگیری» یا «جنگ پیچیده» استفاده می‌کنند.
اما قربانیان پاکسازی قومی در غزه، فقط آمار نیستند؛ انسان‌هایی‌اند با اسم، رؤیا و خانه‌هایی که بر سرشان ویران شد.
انکار این نسل‌کشی، نوعی دیگر از مشارکت در آن است.
آنچه در غزه رخ می‌دهد، یک جنگ معمولی نیست؛ بلکه بر اساس تمامی تعاریف حقوق بین‌الملل، پاکسازی قومی در غزه است.
وقتی کودکان دسته‌جمعی کشته می‌شوند، مردم بارها آواره می‌گردند و بیمارستان‌ها بر سر بیماران خراب می‌شوند، با جنایتی روبرو هستیم که باید نامش را دقیق و بی‌تعارف بیان کرد.
سکوت دیگر بی‌طرفی نیست؛ بلکه هم‌سویی آشکار با جلاد است.
