فهرست مطالب
در حالیکه جمهوری اسلامی همواره تلاش دارد مدیریت خود بر بحرانهای معیشتی را موفق جلوه دهد، خبر «پخت نان بدون تعطیلی» در استان اردبیل، بیش از آنکه نشانی از ثبات باشد، نمادی از نگرانی ساختار حاکم نسبت به ابتداییترین نیازهای مردم است. تمجید مدیرکل صنعت و معدن از استمرار تامین نان در ایران در ایام تاسوعا و عاشورا، بیشتر به عملیات روانی شباهت دارد تا خبری امیدبخش.
نان؛ نماد بقا در جمهوری اسلامی
در کشوری که تورم نفس مردم را بریده و قدرت خرید سقوط کرده، تامین نان در ایران به «دستاورد» بدل شده؛ درحالیکه این امر از وظایف ابتدایی هر حکومت است. تبدیل نانوایی به موضوع رسانهای، تنها پردهای بر عجز دولت در مدیریت بحرانهای ریشهدار معیشتی است.
بزرگنمایی عملکرد دولت؛ به نفع چه کسی؟
در حالیکه مقامات از «جهاد اقتصادی» نانوایان در عاشورا میگویند، هیچ اشارهای به وضعیت دستمزد، فشارهای صنفی یا نبود حمایتهای دولتی ندارند. نظام حاکم، نان را نه یک نیاز حیاتی، که یک ابزار ایدئولوژیک میبیند. تامین نان در ایران به صحنهای برای نمایش تعهد به نظام تبدیل شده، نه وظیفهای برای رفاه مردم.
نان هست، اما با چه کیفیتی؟
با وجود نمایشهای تبلیغاتی، کیفیت نان در بسیاری از نقاط ایران پایین آمده، قیمت آرد افزایش یافته و نظارت واقعی بر توزیع وجود ندارد. همین استان اردبیل بارها در ماههای گذشته با کمبود آرد و صفهای طولانی روبهرو شده بود. آنچه امروز بهعنوان موفقیت مطرح میشود، نتیجهای از فشار، تحمیل و نادیدهگرفتن واقعیتهاست.
نانواییها؛ میان مسئولیت و استثمار
نانوایان در تنگنای مضاعف قرار دارند؛ اگر کار نکنند متهم به کمکاری میشوند و اگر کار کنند، ابزار تبلیغات حکومتی خواهند شد. در شرایط قطعی برق، قیمتهای ناپایدار، و نبود حمایت صنفی، صحبت از «عشق به خدمت» بیشتر به شوخی تلخ شباهت دارد تا واقعیت.
آیا نان ابزار سیاسی شده است؟
امروز تامین نان در ایران تنها یک موضوع معیشتی نیست، بلکه تبدیل به امتداد ماشین تبلیغاتی نظام شده است. در حالیکه میلیاردها تومان صرف دخالت در کشورهای دیگر میشود، مردم ایران باید برای یک لقمه نان، ممنون دولت باشند!
ادامه تامین نان در ایران در مناسبتهای مذهبی، نه یک پیروزی، بلکه نشانهای از سقوط استانداردهای حکمرانی است. وقتی نان به ابزار تبلیغات تبدیل میشود، مردم درمییابند آنچه روزی بدیهی بود، امروز کالایی لوکس و تهدیدشده است.