در جلسهای که اخیراً در ستاد استانداری تهران برگزار شد، رئیس جمهور با استاندار تهران و چند تن از مقامات دیدار کرد تا در مورد توسعه شبکه راهآهن استان تهران، که شامل خطوط منطقهای و حومهای است، بحث و گفتگو کند. با وجود اهمیت ظاهری آن،
بخوانيد:
جنگنده میگ-۲۹ سپر نیست… ولى اعلام ضعف است
این جلسه بار دیگر منعکس کننده یک سبک مدیریت سنتی است که بر جلسات مکرر و وعدهها بدون هیچ گونه اجرای ملموس در عمل متکی است.
راهآهن و دولت
شبکه راهآهن تهران یک شریان حیاتی است که پایتخت را به مناطق اطراف متصل میکند و قرار است به طور قابل توجهی تراکم ترافیک را کاهش داده و آلودگی را که روزانه ساکنان شهر را آزار میدهد، کاهش دهد. با این حال، واقعیت این است که این شبکه از بیتوجهی قابل توجه، کمبود منابع و تأخیرهای مکرر پروژه رنج میبرد و وعدههای داده شده در جلسات استانداری تهران را صرفاً به شعارهای رسانهای تبدیل کرده است که هیچ تأثیر واقعی بر زندگی شهروندان ندارد.
در این جلسه چه گذشت؟
در طول جلسه، گزارشهایی در مورد وضعیت فعلی خطوط، کاستیها، قابلیتها و موانعی که مانع توسعه سریع شبکه راهآهن میشوند، ارائه شد. این گزارشها هیچ اطمینان خاطری برای ساکنانی که روزانه از مشکلات حمل و نقل در تهران رنج میبرند، ایجاد نکرد. علیرغم تمام جلسات برگزار شده در استاندارى تهران، تراکم ترافیک و آلودگی همچنان از جمله مهمترین مسائل پایتخت هستند.
سیستم راه آهن تهران میتواند یک نقطه عطف واقعی باشد اگر بودجههای لازم اختصاص داده شود، مکانیسمهای نظارتی فعال شوند و پرسنل واجد شرایط استخدام شوند، نه اینکه از طریق سیاسی منصوب شوند، که اغلب عملکرد استاندارى تهران را تضعیف میکند. در عوض، این نهاد همچنان درگیر جلسات و گزارشها است، بدون نتایج ملموس یا کم.
در نتیجه، این دور از جلسات در استاندارى تهران نشان دهنده یک بحران مدیریتی واقعی در پایتخت است. برنامههای توسعه همچنان محدود به کاغذ هستند، در حالی که شهروندان از وضعیت رو به وخامت حمل و نقل و محیط زیست رنج میبرند. دولت باید تشخیص دهد که سرمایهگذاری در حمل و نقل عمومی یک گزینه نیست، بلکه یک ضرورت فوری برای حفظ کیفیت زندگی در تهران است. باید فراتر از لفاظی و وعدههای صرف، به اقدامات ملموسی که آرمانهای مردم را برآورده میکند، روی آورد.
