فهرست مطالب
در روزهای اخیر، مقاله‌ای که در روزنامه کیهان ایران منتشر شد و توسط وب‌سایت‌های طرفدار رژیم مانند مشرق نیوز نیز منتشر شد، پس از بحث در مورد نیات بد آمریکا در مورد میز مذاکره با تهران، جنجال گسترده‌ای را برانگیخت. این مقاله ادعا کرد که واشنگتن و اسرائیل قصد داشتند رئیس جمهور ایران و روسای دو قوه دیگر حکومت را در جریان آنچه که آنها به عنوان یک عملیات هماهنگ توصیف کردند، هدف قرار دهند. این روایت به ظاهر دراماتیک، بیش از آنچه پنهان می‌کند، آشکار می‌کند، به ویژه هنگامی که در چارچوب استفاده سیاسی و رسانه‌ای بررسی شود.
—
اصطلاح نیات بد آمریکا به چه معناست؟
اصطلاح نیات بد آمریکا در رسانه‌های ایران برای نشان دادن این موضوع استفاده می‌شود که واشنگتن به دنبال مذاکرات جدی نیست، بلکه به دنبال تحمیل اراده خود از طریق فشار اقتصادی و نظامی است. مقاله اخیر بر این مفهوم تکیه کرده است، اما آن را با شدت بیشتری ارائه داده و مذاکرات را به عنوان عرصه‌ای برای تهدید وجودی برای رهبری ایران به تصویر می‌کشد.
این استفاده مکرر از این اصطلاح نه تنها برای انتقاد از سیاست آمریکا، بلکه برای توجیه شکست رژیم در دستیابی به پیشرفت‌های مذاکره‌ای یا اقتصادی نیز در نظر گرفته شده است. بنابراین، نیت‌های بد آمریکا به بهانه‌ای آماده برای منحرف کردن توجه از بحران‌های داخلی رو به وخامت تبدیل می‌شود.
بین حقیقت و تبلیغات
علیرغم آنچه در مقاله بیان شده است، فقدان هرگونه مدرک مشخص از یک عملیات «هدف‌گیری» واقعی، روایت را بیشتر شبیه تبلیغات سیاسی می‌کند. در عوض، این خبر را می‌توان به عنوان بخشی از یک استراتژی رسانه‌ای با هدف موارد زیر خواند:
- تقویت لفاظی‌های ضد آمریکایی.
- ایجاد تردید در مورد امکان‌سنجی هرگونه مذاکره در آینده.
- تأیید این تصور که رژیم با یک «توطئه بزرگ» روبرو است.
به این ترتیب، صحبت از نیت‌های بد آمریکا به ابزاری تبدیل می‌شود که رژیم برای توجیه سیاست‌های خود در داخل کشور، به جای تحلیل عینی از وضعیت بین‌المللی، از آن استفاده می‌کند.
پیامدهای این لفاظی‌ها بر میهن ایران
وقتی عبارت نیت‌های بد آمریکا مکرراً در رسانه‌های رسمی استفاده می‌شود، منجر به موارد زیر می‌شود:
۱. ایجاد ذهنیت توطئه در میان مردم ایران.
۲. توجیه بحران‌های اقتصادی با مقصر دانستن عوامل خارجی.
۳. منحرف کردن توجه از مسائل مهم‌تر مانند فساد، بیکاری و وخامت سطح زندگی.
با این حال، با گذشت زمان، این لفاظی‌ها شروع به از دست دادن تأثیر خود کرده‌اند، به ویژه که بخش‌های بزرگی از ایرانیان متوجه شده‌اند که ریشه بحران‌های آنها داخلی است و همیشه نتیجه نیت‌های بد آمریکا نیست.
مقاله منتشر شده توسط مشرق نیوز به وضوح نشان می‌دهد که چگونه رسانه‌های طرفدار رژیم ایران سعی در بزرگنمایی اصطلاح نیت‌های بد آمریکا دارند تا آن را به یک قربانی آماده برای افکار عمومی تبدیل کنند. در حالی که هیچ مدرک ملموسی وجود ندارد، این روایت‌ها همچنان بخشی از یک نبرد لفاظی هستند تا واقعیت.
در نهایت، مهمترین سوال همچنان باقی است: آیا تکرار شعار نیت بد آمریکا برای متقاعد کردن ایرانیان کافی است، یا واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی از هر تبلیغاتی قدرتمندتر می‌شوند؟
