فهرست مطالب
نرخ بیکاری جوانان در ایران از جمله گویاترین شاخص‌های شکست رژیم ایران در مدیریت اقتصاد و فراهم کردن فرصت‌های شغلی برای نسل‌های آینده است. علیرغم تبلیغات رسمی که ادعا می‌کنند بیکاری کلی کاهش یافته است،
بخوانيد:
کودکان خیابانی در ایران: استثمار دولتی، همراه با آمار و شواهد
ارقام واقعی چه در گزارش‌های دولتی و چه در منابع مستقل واقعیت کاملاً متفاوتی را نشان می‌دهند. این مقاله تحلیل دقیقی بر اساس آخرین آمار سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ ارائه می‌دهد.
ارقام رسمی – تصویری که رژیم سعی در ترویج آن دارد
طبق داده‌های مرکز آمار ایران برای سال ۲۰۲۵، نرخ بیکاری کلی در تمام گروه‌های سنی به شرح زیر بوده است:
۷.۶٪ تا مارس ۲۰۲۵
اما نگران‌کننده‌ترین رقم مربوط به جوانان است:
بیکاری ۲۰.۱٪ در بین گروه سنی ۱۶ تا ۲۴ سال (رسمی)
یک گزارش فصلی در پاییز ۲۰۲۵ نشان داد که نرخ بیکاری در بین جوانان در ایران به:
۱۹.۰٪ برای گروه سنی ۱۶ تا ۲۴ سال
و گزارش بهار/تابستان ۲۰۲۵ نشان داد که:
بیکاری برای گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال = ۱۹.۷٪
این ارقام اگرچه بالا هستند در مقایسه با واقعیت، کمتر از واقعیت در نظر گرفته می‌شوند.
آمار مستقل، تصویر واقعی را آشکار می‌کند
پلتفرم‌های اقتصادی مستقل، ارقام دقیق‌تری در مورد نرخ بیکاری جوانان در ایران منتشر کرده‌اند:
در سال ۲۰۲۴، بیکاری جوانان (۱۵ تا ۲۴ ساله) به ۲۲.۷۵٪ رسید
بالاترین سطح تاریخی برای این گروه سنی در سال ۲۰۱۶ بود که به ۳۰.۴۰٪ رسید
پایین‌ترین سطح ثبت شده اخیر در سال ۲۰۲۲ بود که به ۱۹.۲۰٪ کاهش یافت
این ارقام نشان می‌دهد که نرخ بیکاری جوانان در ایران در حال بهبود نیست، بلکه به دلیل بی‌ثباتی اقتصادی، تحریم‌ها و فساد سیستماتیک، نوساناتی را تجربه می‌کند.
۳۸ میلیون نفر خارج از نیروی کار
برای درک عمیق‌تر بحران، باید به دسته «غیرفعالان اقتصادی» نگاه کنیم:
گزارش‌های اقتصادی اخیر نشان می‌دهد که ۳۸ میلیون ایرانی در سن کار نه شاغل هستند و نه به دنبال شغل می‌گردند.
این گروه رسماً جزو بیکاران محسوب نمی‌شوند، به این معنی که نرخ بیکاری جوانان در ایران ممکن است به طور قابل توجهی بالاتر از ارقام منتشر شده باشد.
حتی نگران‌کننده‌تر: درصد بسیار زیادی از این افراد، جوانانی هستند که امید به یافتن کار را از دست داده‌اند.
پیامدهای اجتماعی جدی نرخ بیکاری بالای جوانان
نرخ بالای بیکاری در میان جوانان در ایران به چندین شکل در جامعه منعکس می‌شود:
افزایش مهاجرت قانونی و غیرقانونی در میان گروه سنی ۱۸ تا ۳۰ سال
افزایش نرخ افسردگی و اعتیاد
کاهش نرخ ازدواج و افزایش مجرد ماندن
اشتغال گسترده و ناپایدار (بیکاری پنهان)
این بحرانی است که نه تنها اقتصاد، بلکه بافت اجتماعی کشور را نیز تهدید می‌کند
وقتی همه آمارها رسمی و مستقل جمع‌آوری می‌شوند، مشخص می‌شود که نرخ بیکاری جوانان در ایران یکی از بزرگترین فجایع کشور است. هیچ سیاست روشنی برای ایجاد شغل، هیچ اصلاح اقتصادی واقعی و هیچ اراده سیاسی برای تغییر وضعیت وجود ندارد.
در بحبوحه این فروپاشی، جوانان ایرانی همچنان بزرگترین قربانیان هستند… نسلی که بین بیکاری، مهاجرت و سرکوب گیر افتاده‌اند.
