فهرست مطالب
در روزهای اخیر، اندونزی با خبری تکان‌دهنده روبه‌رو شد: بیش از هزار کودک پس از خوردن وعده‌های غذایی رایگان مدارس دچار مسمومیت غذایی در اندونزی شدند. این حادثه در استان جاوای غربی رخ داد و به سرعت به موضوع اصلی رسانه‌ها و افکار عمومی تبدیل شد. ماجرا دیگر یک اتفاق ساده نیست، بلکه زنگ خطری درباره سلامت غذایی در این کشور است. حالا این پرسش مطرح می‌شود که آیا ابتکار دولت برای مقابله با گرسنگی، به جای حمایت از کودکان، به منبعی از خطر و مسمومیت غذایی در اندونزی تبدیل شده است؟
چه اتفاقی افتاد؟
گزارش‌های پزشکی نشان داد که کودکان تنها چند ساعت پس از خوردن غذای مدرسه‌ای علائم شدید مسمومیت پیدا کردند. بیشترین موارد در مناطق باندونگ غربی و سوکابومی ثبت شد، جایی که صدها نفر به بیمارستان منتقل شدند. همین آمار باعث شد بحران مسمومیت غذایی در اندونزی به تیتر رسانه‌های جهانی تبدیل شود و اعتماد والدین نسبت به این برنامه از بین برود.
پشت‌پرده برنامه دولتی
رئیس‌جمهور اندونزی، پرابوو سوبیانتو، امسال برنامه غذای رایگان را با بودجه‌ای عظیم به ارزش ۱۷۱ تریلیون روپیه (حدود ۱۰ میلیارد دلار) راه‌اندازی کرد. هدف این بود که بیش از ۸۰ میلیون کودک و زن باردار از این طرح بهره‌مند شوند. اما اجرای آن در عمل نشان داد که ضعف‌های جدی وجود دارد و همین مسئله به تکرار موارد متعدد مسمومیت غذایی در اندونزی منجر شد.
مشکل کجاست؟
انگشت اتهام به سمت انبارداری نامناسب، پخت‌وپز در حجم‌های عظیم و نبود نظارت کافی نشانه رفته است. وعده‌های غذایی اغلب مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند و گاهی در شرایط غیربهداشتی نگهداری می‌شوند. همین آشفتگی در مدیریت، بحران مسمومیت غذایی در اندونزی را به موضوعی نگران‌کننده تبدیل کرده است.
چه کسی هزینه می‌دهد؟
پیش از همه، کودکان قربانی می‌شوند و سپس خانواده‌های آن‌ها که با ترس و نگرانی زندگی می‌کنند. بیمارستان‌های محلی پر از بیماران شدند و والدین دیگر تمایلی به اعتماد به وعده‌های غذایی رایگان ندارند. نتیجه آن است که طرحی که قرار بود فقر غذایی را کاهش دهد، حالا به تهدیدی برای سلامت عمومی بدل شده است.
واکنش‌ها چگونه بود؟
دولت بلافاصله فعالیت برخی از آشپزخانه‌ها را متوقف کرد و تحقیقات رسمی آغاز شد. اما بسیاری از صداها در داخل و خارج اندونزی خواستار تعلیق موقت این طرح و بازنگری کامل آن شدند. برای بسیاری، بحران مسمومیت غذایی در اندونزی یک حادثه ساده نیست، بلکه نشانه‌ای روشن از ضعف مدیریتی گسترده است.
