فهرست مطالب
ایران امروز یکی از عمیق‌ترین بحران‌های معیشتی چند دهه اخیر را تجربه می‌کند؛ جایی که قیمت کالاهای اساسی در ایران به آینه‌ای تبدیل شده است که فروپاشی اقتصادی را بازتاب می‌دهد. ماجرا دیگر تنها افزایش دوره‌ای قیمت‌ها نیست، بلکه بحرانی ساختاری است که ریشه در فساد، تحریم‌ها و سوءمدیریت دارد. در کشوری با منابع عظیم نفت و گاز، انتظار می‌رود غذا برای همگان در دسترس باشد، اما واقعیت این است که میلیون‌ها ایرانی دیگر توان خرید ابتدایی‌ترین نیازها را ندارند.
شاخص‌های تکان‌دهنده
آمارهای رسمی و محلي عمق بحران را نشان می‌دهند:
- تورم مواد غذایی در یک سال گذشته از ۶۵٪ فراتر رفته است.
- قیمت هر کیلو گوشت گوسفند به ۶۰۰ هزار تومان رسیده؛ معادل دستمزد یک هفته کارگر عادی.
- گوجه‌فرنگی، غذای محبوب مردم، به بیش از ۴۰ هزار تومان در هر کیلو رسیده است.
- مصرف گوشت در دهه اخیر بیش از ۷۰٪ کاهش یافته است.
این ارقام تنها افزایش قیمت‌ها را نشان نمی‌دهند؛ بلکه بیانگر سقوط قدرت خرید و فرو رفتن میلیون‌ها خانواده در زیر خط فقر غذایی هستند.
ریشه‌های بحران
برای فهم وضعیت قیمت کالاهای اساسی در ایران باید به عوامل ساختاری نگاه کرد:
- فساد و انحصار: شبکه‌هایی وابسته به سپاه پاسداران کنترل واردات و توزیع را در اختیار دارند.
- سوءمدیریت: فقدان برنامه‌ریزی کشاورزی باعث کاهش تولید داخلی و افزایش وابستگی به واردات شده است.
- تحریم‌های بین‌المللی: با وجود اثرگذاری، بخش بزرگی از بحران ناشی از فساد داخلی است، نه صرفاً تحریم‌ها.
به این معنا، گرانی محصول اجتناب‌ناپذیر اقتصادی نیست، بلکه نتیجه مستقیم ساختار حکمرانی بسته است.
پیامدهای اجتماعی
پیامدهای این بحران تنها اقتصادی نیست، بلکه بافت اجتماعی را نیز تخریب می‌کند:
- بیش از ۶۰٪ ایرانیان زیر خط فقر غذایی زندگی می‌کنند.
- گزارش‌های محلی از گسترش سوءتغذیه کودکان در استان‌های مرزی خبر می‌دهند.
- شکاف طبقاتی میان نخبگان نزدیک به حکومت و توده‌های محروم هر روز عمیق‌تر می‌شود.
اینجا گرسنگی فقط یک پدیده اجتماعی نیست، بلکه ابزاری پنهان برای فرسایش توان جامعه در مقاومت است.
قیمت کالاهای اساسی در ایران حقیقت تلخی را آشکار می‌کند: نظامی که منابع دارد، اما در توزیع آن عدالت ندارد. شهروند عادی هر روز برای بقا می‌جنگد، در حالی که میلیاردها دلار صرف پروژه‌های خارجی و درگیری‌های منطقه‌ای می‌شود.
این بحران تنها افزایش قیمت نیست؛ بلکه بازتاب ماهیت واقعی بحران ایران است: اقتصادی سیاسی‌شده، فسادی ریشه‌دار و ملتی که به مرز گرسنگی رانده می‌شود.
