فهرست مطالب
موضوع سرکوب اقلیت در ایران به یکی از حساسترین پروندههای حقوق بشری تبدیل شده است؛ موضوعی که نهتنها سازمانهای بینالمللی آن را ثبت کردهاند، بلکه گزارشهای میدانی داخلی نیز بهوضوح آن را تأیید میکنند.
بر اساس آمار، شهادتها و اسناد رسمی، اقلیتهای مذهبی — از جمله اهلسنت، بهاییان، مسیحیان و دراویش — در ایران با محدودیتهای سیستماتیک و سازمانیافته مواجهاند؛ محدودیتهایی که از حق تحصیل و اشتغال تا بازداشتهای فراقانونی و مصادره اموال را شامل میشود.
۱. آمار جهانی درباره سرکوب اقلیت در ایران
طبق گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا و سازمان کمیسیون آزادی بینالمللی ادیان (USCIRF):
- ایران برای ۱۴ سال متوالی در فهرست «کشورهای نگرانکننده از نظر آزادی دینی» قرار گرفته است.
- در سال ۲۰۲۴، بیش از ۴،۵۰۰ مورد نقض ثبتشده مربوط به اقلیتهای مذهبی در ایران گزارش شده است.
- دستکم ۲۰۰ نفر از اعضای اقلیتهای مذهبی در سال گذشته بازداشت شدهاند.
- جامعه بهاییان با بیش از ۳۰۰ مورد یورش، پلمب منازل، مصادره زمین و بازداشت، بیشترین حجم سرکوب را تجربه کرده است.
این دادهها نشان میدهد که سرکوب اقلیت در ایران نه اتفاقی مقطعی، بلکه روندی سیستماتیک و برنامهریزیشده است.
۲. شواهد میدانی از داخل ایران
گزارشهای میدانی منتشر شده توسط فعالان محلی، خانوادههای قربانیان و شبکههای حقوق بشری داخل ایران نشان میدهد:
اهلسنت
- در استان سیستان و بلوچستان، میزان بازداشتهای مرتبط با فعالیتهای مذهبی در سال گذشته ۴۰ درصد افزایش داشته است.
- منابع میدانی گزارش کردهاند که بیش از ۷۰ مسجد اهلسنت با محدودیت یا فشار ساختاری مواجهاند.
بهاییان
- طبق شهادت ساکنان کرج، مشهد و شیراز، مأموران امنیتی در ۲۰۲۴ حداقل ۱۲۰ منزل بهاییان را بازرسی کردهاند.
- دستکم ۸۰ کسبوکار بهایی به اتهام «فعالیت تبلیغی» پلمب شده است.
این دادهها مستقیم از شاهدان عینی و فعالانی بهدست آمده است که وقایع را روزانه ثبت میکنند.
مسیحیان (بهویژه نوکیشان)
- طبق گزارش شبکه حقوق مسیحیان، ۹۰ درصد بازداشتهای نوکیشان بدون ارائه حکم قضایی انجام میشود.
- در سال ۲۰۲۳، حداقل ۵۰ نوکیش مسیحی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» زندانی شدهاند.
دراویش گنابادی
- منابع میدانی تأیید کردهاند که پس از وقایع گلستان هفتم، بیش از ۲۰۰ درویش همچنان با محدودیتهای شغلی و اجتماعی روبهرو هستند.
این شواهد نشان میدهد که سرکوب اقلیت در ایران تنها در سطح گزارشهای رسمی نیست، بلکه در زندگی روزمره و ساختار اجتماعی بهطور ملموس جریان دارد
براى اطلاعات بيشتر :
سرکوب سایبری در ایران: آمار و شواهد درباره رژیم
۳. تحلیل: چرا سرکوب اقلیت در ایران ادامه دارد؟
تحلیلگران معتقدند که دلیل اصلی ادامه این روند در سه عامل خلاصه میشود:
- ماهیت امنیتیسازی دین در ساختار حکومت: هرگونه فعالیت مذهبی مستقل بهعنوان تهدید تعبیر میشود.
- نبود نهادهای نظارتی مستقل: قوه قضاییه و نیروهای امنیتی عملاً پاسخگو نیستند.
- استفاده سیاسی از مذهب: کنترل مذهبی، ابزاری برای کنترل سیاسی است.
این سه محور باعث میشود سرکوب اقلیت در ایران تبدیل به ساختاری دائمی و تثبیتشده شود.
با توجه به ارقام، شهادتهای میدانی و بررسی روندهای چندساله، میتوان گفت که سرکوب اقلیت در ایران نهتنها یک واقعیت آشکار، بلکه خطری جدی برای بافت اجتماعی و تنوع فرهنگی کشور است.
ادامه این روند، چه در سیستان و بلوچستان و چه در جامعه بهاییان و مسیحیان، نهتنها نقض حقوق اساسی انسانهاست، بلکه شکافهای اجتماعی را عمیقتر میکند و آینده همزیستی در ایران را تهدید میسازد.
