فهرست مطالب
شکست مذاکرات استانبول میان اوکراین و روسیه، بار دیگر توجه جهانیان را به بن‌بست دیپلماتیک این جنگ و سرسختی مسکو جلب کرده است. ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، با انتقاد تند از عدم حضور ولادیمیر پوتین در این گفت‌وگوها، تأکید کرد که «شکست مذاکرات استانبول» نشانه‌ای آشکار از بی‌میلی کرملین به صلح است.
غیبت پوتین؛ بی‌احترامی به تلاش‌های جهانی
زلنسکی در سخنان خود گفت که فرستادن هیئتی درجه‌دو از سوی روسیه و عدم حضور شخص پوتین، نشان می‌دهد که مسکو هیچ نیتی برای پایان دادن به جنگ ندارد. او افزود که شکست مذاکرات استانبول نتیجه طبیعی این رفتار تحقیرآمیز است و جهان نباید بیش از این منفعل بماند.
درخواست برای تحریم‌های تازه
رئیس‌جمهور اوکراین از متحدان غربی خواست تا تحریم‌های تازه‌تری علیه روسیه وضع کنند. او گفت: «اگر پس از این‌همه هزینه انسانی، باز هم نتیجه‌ای حاصل نشود، باید نتیجه بگیریم که تنها راه، فشار شدیدتر است». او در ادامه هشدار داد که شکست مذاکرات استانبول تنها موجب جسورتر شدن روسیه خواهد شد.
تبادل اسرا؛ تنها نتیجه ظاهری
تنها توافق به‌دست‌آمده در مذاکرات استانبول، مبادله هزار اسیر از هر دو طرف بود. اما هیچ پیشرفتی در موضوع آتش‌بس یا توافق صلح حاصل نشد. تحلیلگران می‌گویند که شکست مذاکرات استانبول نشان می‌دهد که گفت‌وگوها هنوز از رسیدن به راه‌حل واقعی بسیار فاصله دارند.
همزمانی مذاکرات با بزرگترین حمله هوایی روسیه
در حالی که مذاکرات در جریان بود، روسیه با بیش از ۳۵۰ پهپاد و ۹ موشک کروز بزرگترین حمله هوایی خود را به اوکراین انجام داد. این اقدام، پرسش‌هایی جدی درباره صداقت مسکو در گفت‌وگوها مطرح کرد. به گفته تحلیلگران، شکست مذاکرات استانبول به خوبی نشان‌دهنده دوگانگی رفتاری کرملین است.
واکنش‌های بین‌المللی متناقض
پس از اعلام شکست مذاکرات استانبول، برخی کشورها خواستار افزایش کمک‌های نظامی به اوکراین شدند، در حالی که برخی دیگر بر ادامه مسیر دیپلماتیک تأکید دارند. زلنسکی اما می‌گوید وقت آن رسیده که جامعه جهانی با قاطعیت تصمیم بگیرد، چرا که هر تأخیر، به معنای قربانی شدن انسان‌های بی‌گناه است.
در شرایطی که شکست مذاکرات استانبول نشان داد امیدی به گفت‌وگوی واقعی با مسکو نیست، اوکراین و متحدانش باید رویکردی تازه اتخاذ کنند. پاسخ به تداوم جنگ نباید فقط در کلمات باقی بماند. برای پایان دادن به این بحران انسانی، فشار حداکثری سیاسی، اقتصادی و نظامی تنها راه باقی‌مانده است.
