فهرست مطالب
در روزهای اخیر، سرقت تلفن در اهواز به سطوح بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است که نشان‌دهنده یک نقص امنیتی عمیق در یکی از مهم‌ترین شهرهای خوزستان است. علیرغم اظهارات رسمی در مورد کمپین‌های امنیتی مداوم، واقعیت موجود نشان می‌دهد که خیابان‌ها همچنان در حالت ترس روزانه هستند و باندها از فقدان نظارت و گشت‌های ضعیف پلیس سوءاستفاده می‌کنند.
بخوانيد:
تعداد بازداشت‌شدگان در ايران ۱۴۰۴ : آمار رسمي
جزئیات پرونده
چند روز پیش، مقامات از کشف ۵۰ سرقت در یک عملیات واحد، از جمله سرقت کیف و تلفن همراه از عابران پیاده با استفاده از موتورسیکلت، خبر دادند. این تعداد به تنهایی نشان‌دهنده وسعت این پدیده است و تأیید می‌کند که سرقت تلفن در اهواز حوادث جداگانه‌ای نیستند، بلکه الگویی تکرارشونده هستند که محله‌های مسکونی و مناطق تجاری را به ستوه آورده است.
دزدی که دزدی نکرد
نکته قابل توجه در مورد آخرین حادثه این است که مجرم به همه سرقت‌ها اعتراف کرد و این سؤال اساسی را مطرح می‌کند: چگونه یک نفر می‌تواند بدون شناسایی زودهنگام، مرتکب چنین تعداد زیادی جرم شود؟ این امر به وضوح فقدان یک طرح امنیتی پیشگیرانه، ناکافی بودن دوربین‌های نظارتی و فقدان مکانیسم‌های بازدارنده سریع را نشان می‌دهد. آنچه امروز اتفاق می‌افتد ثابت می‌کند که سرقت گسترده تلفن در اهواز نتیجه مستقیم مشغول بودن نیروهای امنیتی به سرکوب معترضان به جای محافظت از شهروندان است.
شهادت‌های محلی این را تأیید می‌کند.
ساکنان همچنین نشان می‌دهند که بسیاری از قربانیان به دلیل عدم اعتماد به زمان پاسخگویی پلیس، حتی سرقت‌ها را به پلیس گزارش نمی‌دهند. این امر باعث می‌شود آمار رسمی به طور قابل توجهی کمتر از تعداد واقعی باشد. در بحبوحه بحران اقتصادی، سرقت تلفن در اهواز به راهی سریع برای کسب درآمد در یک بازار سیاه پررونق تبدیل شده است و بار بیشتری را بر دوش خانواده‌هایی می‌گذارد که بدون هیچ حمایتی برای گذران زندگی خود تلاش می‌کنند.
به طور خلاصه، آنچه اتفاق می‌افتد فقط یک موج گذرا از جرم نیست، بلکه بازتابی از یک سیستم امنیتی است که قادر به محافظت از اساسی‌ترین حق مردم: امنیت در خیابان نیست. سرقت تلفن در اهواز تا زمانی که مقامات اقدام جدی انجام ندهند، شاخص بارز این بحران باقی خواهد ماند.
