فهرست مطالب
تصمیم به تعطیلی مدارس کرمان در ۱۹ آذر موجی از واکنشها را در میان افکار عمومی ایجاد کرد؛ بهویژه آنکه این تصمیم در مقطعی حساس از سال تحصیلی اتخاذ شد. با وجود آنکه دلیل رسمی این اقدام «جلوگیری از گسترش آنفلوانزا» اعلام شد، بسیاری معتقدند این تصمیم بیش از آنکه یک اقدام بهداشتی باشد، نشانهای از ضعف زیرساختهای آموزشی و درمانی در کشور است.
روایت رسمی چه میگوید؟
بر اساس اعلام نهادهای دولتی، تعطیلی مدارس کرمان در ۱۹ آذر در پی افزایش موارد ابتلا به آنفلوآنزا در میان دانشآموزان و نگرانی از تبدیل مدارس به کانونهای انتقال بیماری انجام شده است. همچنین اعلام شد که روند آموزش به صورت آموزش غیرحضوری ادامه خواهد یافت
براى اطلاعات بيشتر :
زلزله خراسان رضوی: نگرانی شرق ایران را فرا گرفته است
اما پرسش اصلی این است: چرا هر موج معمولی بیماری به بحرانی تبدیل میشود که تنها راهحل آن تعطیلی مدارس است؟ چرا برنامهای بلندمدت برای پیشگیری وجود ندارد؟
تأثیر تعطیلی مدارس استان کرمان بر دانشآموزان
تعطیلی مدارس تنها به معنای ماندن دانشآموزان در خانه نیست، بلکه پیامدهای گستردهتری دارد:
- افت سطح یادگیری، بهویژه در دروس پایه
- کارآمد نبودن آموزش غیرحضوری به دلیل ضعف اینترنت و کمبود امکانات دیجیتال
- افزایش شکاف آموزشی میان مناطق برخوردار و محروم
تصمیماتی مانند تعطیلی مدارس کرمان ۱۹ آذر نشان میدهد که نظام آموزشی همچنان شکننده است و ظرفیت مدیریت بحران را ندارد.
بحران فراتر از یک آنفلوآنزا
واقعیت آنفلوآنزا کرمان پدیدهای تازه نیست، اما آنچه نگرانکننده است، نبود سیاستهای پیشگیرانه جدی است:
- نبود برنامه منسجم واکسیناسیون فصلی در مدارس
- فقدان آموزش مستمر بهداشت فردی
- بیتوجهی به استانداردهای تهویه و ایمنی در کلاسهای شلوغ
در چنین شرایطی، تعطیلی مدارس کرمان در ۱۹ آذر بیشتر به نمادی از بحران مدیریتی تبدیل میشود تا یک تصمیم صرفاً بهداشتی.
آموزش غیرحضوری؛ راهحل یا توهم دیجیتال؟
با وجود تبلیغ گسترده برای آموزش غیرحضوری، واقعیتهای میدانی تصویر متفاوتی ارائه میدهد:
- بسیاری از دانشآموزان به ابزارهای مناسب دسترسی ندارند
- اینترنت در بخشهای بزرگی از استان کرمان ضعیف یا ناپایدار است
- تعامل واقعی بین معلم و دانشآموز بهشدت کاهش مییابد
این وضعیت نشان میدهد که تعطیلی مدارس استان کرمان نهتنها از سلامت محافظت نمیکند، بلکه آینده تحصیلی نسل جوان را نیز تهدید میکند.
در نهایت، نمیتوان تعطیلی مدارس کرمان در ۱۹ آذر را صرفاً یک اتفاق مقطعی دانست. این تصمیم، نشانهای روشن از بحران ساختاری در سیستم آموزش و بهداشت است.
جامعه بیش از تعطیلیهای موقت، نیازمند اصلاحات واقعی و پایدار است؛ اصلاحاتی که همزمان سلامت دانشآموزان و حق آنان برای آموزش را تضمین کند.
اگر اپیدمی واقعی وجود داشته باشد، آن اپیدمی نه فقط آنفلوآنزا، بلکه مدیریت سردرگم و کوتاهمدتی است که آینده کودکان را با تصمیمهای موقتی به خطر میاندازد.
