فهرست مطالب
ایران در امسال شاهد افزایش قابل توجه میزان بیماری‌های معده در ايران در سال ۱۴۰۴ بود، در حالی که سیستم مراقبت‌های بهداشتی تحت فشار بحران‌های اقتصادی و کمبود خدمات قرار داشت. از گاستریت و زخم معده گرفته تا رفلاکس اسید، میلیون‌ها ایرانی از بیماری‌های مزمن گوارشی رنج می‌برند که به موضوع بحث پزشکی و اجتماعی در داخل کشور تبدیل شده است. این مقاله به بررسی علل اصلی، گروه‌های آسیب‌پذیرتر و چگونگی تأثیر بحران سلامت بر زندگی روزمره شهروندان ایرانی می‌پردازد.
بخوانيد:
برجسته‌ترین مشکلات ساکنان اهواز: آمار و شواهد
متخصصان گوارش معتقدند که بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ مستقیماً با تغییر عمده در عادات غذایی مرتبط است.
با افزایش وابستگی به غذاهای سریع و ارزان، همراه با کاهش قدرت خرید اکثریت، میزان مسمومیت غذایی، عفونت‌های باکتریایی و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) افزایش یافته است.
یک گزارش پزشکی همچنین نشان داد که ۳۵ درصد از ساکنان شهرهای بزرگ به صورت هفتگی مشکلات گوارشی را تجربه می‌کنند که رقمی بی‌سابقه است.
آلودگی آب: علت پنهان بحران
یکی از عواملی که شیوع بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ افزایش داده است، آلودگی مکرر منابع آب در برخی استان‌ها است.
مناطقی مانند اهواز، سیستان و بوشهر به دلیل اختلاط آب با فاضلاب یا تصفیه ناکافی، شاهد افزایش قابل توجه عفونت‌های روده‌ای بوده‌اند.
پزشکان هشدار می‌دهند که اگر این وضعیت ادامه یابد، شیوع انگل‌ها و باکتری‌هایی که مستقیماً معده را آلوده می‌کنند، افزایش خواهد یافت.
استرس روانی و تأثیر آن بر دستگاه گوارش
بحران‌های سیاسی و اقتصادی پی در پی در کشور، استرس روانی زیادی ایجاد کرده است که به شدت بر دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارد.
متخصصان مغز و اعصاب تأیید می‌کنند که سطح اضطراب عمومی در تشدید بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ ، به ویژه اختلالات عملکردی معده و سندرم روده تحریک‌پذیر، نقش داشته است.
این عامل روانی، با وجود وجود در همه گروه‌های سنی، یکی از علل نادیده گرفته شده است.
تحریم‌ها و مدیریت ضعیف مراقبت‌های بهداشتی منجر به کمبود شدید داروهای ضروری، به ویژه آنتی‌اسیدها و آنتی‌بیوتیک‌ها برای دستگاه گوارش شده است. با این کمبود، بسیاری از بیماران به گیاهان دارویی یا داروهای خانگی روی آوردند که گاهی اوقات به جای درمان بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ ؛ آنها را تشدید می‌کرد.
بیمارستان‌های دولتی نیز از ازدحام شدید بیماران رنج می‌برند که اغلب منجر به تأخیر در تشخیص بیماری‌های معده می‌شود.
آسیب‌پذیرترین گروه‌ها
آمارها نشان می‌دهد که گروه‌های زیر در سال ۱۴۰۴ بیشترین آسیب را از بیماری‌های معده در ایران دیده‌اند:
ساکنان مناطق فقیرنشین و حاشیه‌نشین
کارگران کارخانه‌ها و مناطق صنعتی
کودکان دچار سوءتغذیه
سالمندان
میزان بالای بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ صرفاً یک پدیده پزشکی نیست؛ بلکه شاخصی جدی از زوال سیستم مراقبت‌های بهداشتی است.
وقتی بیماری‌های نسبتاً ساده به سطح یک بحران ملی می‌رسند، به این معنی است که زیرساخت‌های بهداشتی و اداری دیگر قادر به پاسخگویی نیستند.
کارشناسان سلامت هشدار می‌دهند که اگر این وضعیت ادامه یابد، منجر به افزایش هزینه‌های درمان، کاهش کیفیت زندگی و افزایش غیبت از کار در بین دانش‌آموزان و کارگران به دلیل درد مزمن خواهد شد.
آمار و ارقام به وضوح نشان می‌دهد که بیماری‌های معده در ایران در سال ۱۴۰۴ به یک بحران گسترده تبدیل شده است که نیاز به راه‌حل‌های اساسی دارد، از بهبود کیفیت غذا و آب گرفته تا اصلاح سیستم مراقبت‌های بهداشتی و در نهایت کمپین‌های آگاهی‌بخشی جامع. با فقدان اراده سیاسی، رنج شهروندان ادامه دارد، در حالی که بحران به طور خاموش در هر خانواده ایرانی گسترش می‌یابد.
