فهرست مطالب
بخش آموزش در ایران با بحران فزاینده‌ای روبرو است؛ معلمان با شرایط معیشتی دشواری به‌دلیل دستمزدهای پایین، نبود بیمه‌های اجتماعی و بی‌توجهی مقامات به مطالبات‌شان مواجه هستند. این وضعیت به موجی از اعتراضات در نقاط مختلف کشور انجامیده است.
دستمزدهای پایین و افزایش خط فقر
آمارها نشان می‌دهد که ۳۲ درصد از معلمان ایرانی حقوق ماهانه‌ای کمتر از ۱۰ میلیون تومان (حدود ۲۰۰ دلار آمریکا) دریافت می‌کنند، که بسیار کمتر از خط فقر در تهران است که حدود ۱۲ میلیون تومان برآورد شده است. سخنگوی کانون صنفی معلمان اعلام کرده که میانگین دستمزدها بین ۷ تا ۹ میلیون تومان است، که شکاف بزرگی میان درآمد و هزینه‌های زندگی ایجاد کرده و موجب نارضایتی شده است.
نبود بیمه‌های اجتماعی و استخدام غیررسمی
بسیاری از کارکنان بخش آموزش در ایران از بیمه‌های اجتماعی و استخدام رسمی محروم هستند و با قراردادهای موقت یا بدون قرارداد کار می‌کنند. این مسئله باعث شده آن‌ها از حقوق پایه‌ای مانند بیمه درمانی و بازنشستگی محروم شوند. دستمزد این معلمان ساعتی بین ۱۸ تا ۲۳ هزار تومان (معادل ۶۴ تا ۸۰ سنت آمریکا) تخمین زده می‌شود که برای تامین نیازهای اولیه کافی نیست.
اعتراضات بخش آموزش در ایران و واکنش دولت
ایران شاهد موج‌های مکرری از اعتراضات معلمان بوده است؛ هزاران نفر در بیش از ۱۰۰ شهر به خیابان‌ها آمدند و خواستار بهبود حقوق و شرایط کاری شدند. شعارهایی چون «اگر اختلاس متوقف شود، مشکلات ما حل می‌شود» و «فقط وعده شنیدیم، عدالت ندیدیم» سر داده شد. با این حال، دولت واکنش موثری به این مطالبات نداشته و حتی برخی از فعالان صنفی معلمان را بازداشت کرده که موجب تشدید تنش‌ها شده است.
تاثیر بحران بر کیفیت آموزش
این وضعیت تاثیر منفی بر کیفیت آموزش در ایران گذاشته است؛ دستمزدهای پایین و نبود انگیزه منجر به خروج معلمان کارآمد از سیستم شده و استفاده از نیروهای فاقد صلاحیت یا با قراردادهای موقت را افزایش داده است. همچنین، در مناطق محروم با کمبود زیرساخت‌های آموزشی و نبود نیروی انسانی مناسب، نرخ ترک تحصیل دانش‌آموزان افزایش یافته است.
بحران بخش آموزش در ایران، چالش‌های ساختاری نظام آموزشی را آشکار می‌کند که نیازمند اصلاحات بنیادین در زمینه بهبود دستمزدها، ارائه بیمه‌های اجتماعی، تضمین استخدام رسمی و پاسخگویی موثر به مطالبات معلمان است. بدون این اصلاحات، بحران بر کیفیت آموزش و آینده نسل‌های بعدی تاثیر منفی خواهد گذاشت.
