فهرست مطالب
در ماههای اخیر، بحران شیر خشک در ایران به یکی از خطرناکترین بحرانهای خاموش در حوزه سلامت عمومی تبدیل شده است. با آنکه دولت تلاش میکند ابعاد واقعی فاجعه را کوچک نشان دهد، اما شهادت خانوادهها، گزارشهای داروسازان و هشدارهای پزشکان کودکان، همگی از فروپاشی زنجیره تأمین شیر خشک بهویژه برای نوزادان زیر شش ماه حکایت دارد.
کمبود گسترده و افزایش سرسامآور قیمتها
بر اساس برآوردهای انجمن داروسازان ایران، کمبود شیر خشک در بسیاری از استانها به بیش از ۴۰ درصد رسیده و در شهرهایی چون اهواز، مشهد و کرج این رقم تا ۶۰ درصد نیز افزایش یافته است.
قیمت شیر خشک طی یک سال گذشته بیش از ۳۰۰ درصد رشد کرده است؛ دلایلی همچون:
- حذف تدریجی یارانهها
- نوسان نرخ ارز
- وابستگی تقریباً کامل به واردات
- و ناتوانی دولت در تأمین ارز مورد نیاز واردکنندگان
از مهمترین عوامل این جهش هستند
خانوادهها برای پیدا کردن تنها یک قوطی شیر خشک، روزانه بین ۶ تا ۱۰ داروخانه را زیرپا میگذارند و بسیاری ناچارند به بازار سیاه روی بیاورند؛ جایی که قیمتها چند برابر نرخ رسمی است
نوزادان، قربانیان اصلی بحران
گزارشهای بیمارستانهای کودکان در تهران و نیشابور نشان میدهد که موارد زیر افزایش یافته است:
- سوءتغذیه در نوزادان
- استفاده خطرناک از جایگزینهای خانگی فاقد ارزش غذایی کافی
- افزایش بستری کودکان بهدلیل کمآبی بدن و کمبود مواد لازم برای رشد
براى اطلاعات بيشتر :
هشدار زرد هواشناسی؛ نشانهای تازه از ضعف حكومت در جنوب ایران
پزشکان تأکید میکنند که آسیبپذیرترین گروهها عبارتاند از:
- نوزادانی با آلرژی پروتئین شیر گاو
- و نوزادان نارس که به شیر خشکهای تخصصی نیاز دارند؛ محصولاتی که تقریباً از داروخانهها ناپدید شده است
دولت؛ انکار، مقصرسازی و سپس سکوت
بهجای پذیرش واقعیت، دولت:
- تاجران را به احتکار و قاچاق متهم کرد
- هرگونه «کمبود واقعی» را انکار کرد
- و ادعای «خودکفایی» را تبلیغ نمود؛ در حالی که هیچ تولید جدی در حوزه شیر خشکهای تخصصی وجود ندارد
واردکنندگان میگویند که وزارت بهداشت ماههاست ارز لازم را اختصاص نداده و بسیاری از محمولهها بهدلیل تناقض در تصمیمات دولت در گمرکها متوقف شدهاند، که این موضوع نمونهای بارز از شدت بحران شیر خشک در ایران است.
بحران شير خشک در ايران پیش از آنکه اقتصادی باشد
آنچه امروز رخ میدهد، صرفاً کمبود یک کالا نیست؛ بلکه بحرانی است که میتواند زندگی نوزادان را به خطر بیندازد.
خانوادههای کمدرآمد اکنون میان سه گزینه ناگزیر گیر کردهاند:
- کاهش تعداد وعدههای شیردهی
- استفاده از جایگزینهای نامناسب
- یا قرضگرفتن برای خرید یک قوطی شیر خشک
با نبود یک برنامه روشن از سوی دولت، پیشبینی میشود وضعیت در ماههای آینده وخیمتر شود؛ بهویژه در فصل زمستان که بیماریهای گوارشی نوزادان افزایش مییابد و نیاز به شیر خشک حیاتیتر میشود، موضوعی که نشان میدهد بحران شیر خشک در ایران وارد مرحلهای خطرناکتر شده است.