فهرست مطالب
از آغاز تجاوز اسرائیل به نوار غزه در اکتبر ۲۰۲۳، نقض حقوق غیرنظامیان وارد مرحله‌ای تازه شد. دیگر بیمارستان‌ها مصون نیستند، و کودک بودن تضمینی برای امنیت نیست. در دل این تاریکی، پدیده بازداشت پزشکان و کودکان در غزه به عنوان ابزار فشار سیاسی و مجازات جمعی مورد استفاده قرار گرفته است.
با آمار و اسناد: هدف‌گیری نظام‌مند کادر درمانی
طبق گزارش‌های سازمان «پزشکان برای حقوق بشر» و مرکز حقوقی «الميزان»، نیروهای اسرائیلی بین اکتبر ۲۰۲۳ تا ژوئیه ۲۰۲۵:
- بیش از ۴۳ پزشک، پرستار و امدادگر را بازداشت کرده‌اند
- ۱۹ نفر مستقیماً از بیمارستان‌ها ربوده شده‌اند
- ۹ مورد ناپدید شدن قهری ثبت شده که هیچ اطلاعاتی از محل نگهداری آنها در دست نیست
- در ۷۰٪ موارد هیچ اتهام قانونی مطرح نشده است
نمونه زنده: دکتر حسام ابو صفیه
در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، ارتش اسرائیل به بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه یورش برد و ده‌ها نفر را بازداشت کرد، از جمله دکتر حسام ابو صفیه، رئیس بیمارستان.
بر اساس گزارش سازمان «مدافعان خط مقدم»، وی تحت قانون «دشمن غیرقانونی» بدون تفهیم اتهام به مدت ۶ ماه بازداشت شد و برای ۴۷ روز از تماس با وکیل محروم بود.
در طول بازداشت، او دچار شکستگی چهار دنده و کاهش ۲۰ کیلوگرم وزن شد. در همان حمله، بیش از ۳۵۰ نفر از بیماران، پزشکان و امدادگران نیز بازداشت شدند که موجب فلج کامل خدمات درمانی شد.
مورد دکتر ابو صفیه، بخشی از الگوی بزرگ‌تری از بازداشت پزشکان و کودکان در غزه است که نشان‌دهنده سیاست حساب‌شده برای فلج کردن زیرساخت‌های انسانی غزه است.
کودکانی در قفس، به نام امنیت
بر اساس گزارش یونیسف و سازمان «نجات کودکان»، از آغاز حملات تا ژوئیه ۲۰۲۵:
- ۲۷۸ کودک فلسطینی از نوار غزه بازداشت شده‌اند
- ۴۱٪ از مراکز آموزشی یا پناهگاه‌ها ربوده شده‌اند
- برخی تنها ۱۰ سال سن داشته‌اند
- بیش از ۲۰ مورد شکنجه روحی و جسمی ثبت شده است
هیچ اتهام روشن و فرآیند قضایی رسمی وجود ندارد، و بسیاری از کودکان هنوز مفقود هستند.
اهداف فراتر از امنیت
کارشناسان مرکز حقوق بشر «مدیترانه شرقی» تأکید دارند که بازداشت پزشکان و کودکان در غزه ابزاری برای:
- نابودی ستون‌های جامعه مدنی
- ترور روانی کادر درمانی
- استفاده از کودکان به عنوان ابزار معامله سیاسی
- القای ترس در ساختار خانواده‌های فلسطینی
سکوت نهادهای بین‌المللی
با وجود مستندات، شورای امنیت و سازمان ملل هنوز بیانیه صریحی علیه بازداشت پزشکان و کودکان در غزه صادر نکرده‌اند.
در مقابل، نهادهای مستقل مانند «الضمیر» و «DCI-Palestine» در حال جمع‌آوری مدارک برای پیگیری در دادگاه کیفری بین‌المللی هستند.
وقتی انسان‌دوستی هدف است
در غزه، دیگر پزشک بودن مصونیت نمی‌آورد، و کودک بودن مانع از بازداشت نمی‌شود.
بازداشت پزشکان و کودکان در غزه نماد جنایتی است که فراتر از جنگ است، و جامعه جهانی اگر سکوت کند، شراکت می‌کند.
