فهرست مطالب
در حالی که هزاران بیمار ایرانی برای تهیه داروهای حیاتی دچار بحران شده‌اند، نمایندگان مجلس بالاخره لب به اعتراف گشودند.
سلام ستوده، عضو کمیسیون بهداشت مجلس، در سخنانی صریح اعلام کرد:
«بازار سیاه دارو به‌دلیل ضعف شدید نظارتی در حال گسترش است و سلامت مردم را به خطر انداخته است.»
بحران دارویی، چرا و چگونه؟
به گفته ستوده، ریشه این بحران در سه عامل اصلی است:
- کمبود ساختاری پزشک در مراکز عمومی
- کاهش واردات داروهای حیاتی
- و رشد بی‌سابقه قیمت‌ها در کانال‌های رسمی
همین عوامل باعث شده بازار غیررسمی یا همان «بازار سیاه دارو» تبدیل به مرجع تأمین برای بسیاری از بیماران شود.
آمار تکان‌دهنده از عمق فاجعه
بر اساس گزارش‌های رسمی و پارلمانی:
- بیش از ۳۰ هزار پزشک عمومی در کشور بیکارند یا جذب سیستم درمانی نشده‌اند.
- ۳۵٪ از داروهای کمیاب در ماه گذشته فقط از طریق بازار آزاد و کانال‌های غیررسمی در دسترس بودند.
- طبق بررسی مرکز پژوهش‌های مجلس، در سال ۱۴۰۳ بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان گردش مالی در «بازار سیاه دارو» ثبت شده که بخش اعظم آن خارج از کنترل وزارت بهداشت است.
داروهای تقلبی و جان‌های در خطر
ستوده هشدار داد:
«داروهای تقلبی به‌دلیل نبود نظارت، وارد بازار شده‌اند. این موضوع جان بیماران را تهدید می‌کند، مخصوصا بیماران خاص و کودکان.»
در همین راستا، گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد که:
- داروهای قلب، دیابت و اعصاب بیشترین سهم را در «بازار سیاه دارو» دارند.
- قیمت برخی داروهای حیاتی تا ۵ برابر نرخ مصوب فروخته می‌شود.
واکنش رسمی: سکوت یا انکار؟
با وجود هشدارهای نمایندگان، وزارت بهداشت همچنان سکوت کرده و هیچ برنامه عملیاتی یا جدول زمانی مشخصی برای مقابله با «بازار سياه دارو» ارائه نداده است.
در عین حال، مسئولان بیمه‌ای کشور نیز هیچ سیاستی برای جبران خسارت‌های ناشی از خرید داروی آزاد در دستور کار ندارند.
وقتی دولت غایب است، بازار سیاه حاکم می‌شود
در غیاب نظارت، شفافیت و حمایت دارویی، بیماران ناچارند به «بازار سیاه دارو» روی آورند. بازاری که به‌جای درمان، تهدیدی برای جان و امیدشان شده است.
اگر سیاست‌های دارویی به همین منوال ادامه یابد، آنچه امروز بحران نام دارد، فردا به یک فاجعه ملی تبدیل خواهد شد.
