فهرست مطالب
در حادثهای تلخ و تکاندهنده، انفجار در دانشگاه تهران امروز در یکی از آزمایشگاههای دانشکده علوم رخ داد و منجر به کشته شدن یک دانشجو و مجروح شدن چند نفر دیگر شد.
خبر کوتاه و سردی که رسانههای رسمی جمهوری اسلامی منتشر کردند، بار دیگر پرده از واقعیتی عمیقتر برداشت: بیتوجهی سیستماتیک، تجهیزات فرسوده و مدیریتی که امنیت دانشجو را فدای بیکفایتی میکند.
قاتل قدیمی دوباره بازگشت
بر اساس گزارش خبرگزاری دولتي ، انفجار در دانشگاه تهران امروز در پی نشت گاز از کپسولی قدیمی رخ داده که سالها بدون بازرسی و تعمیر در آزمایشگاه مورد استفاده قرار گرفته است.
اما فاجعه فراتر از یک خطای فنی است؛ این حادثه نماد ساختاری پوسیده است که کوچکترین اصول ایمنی در آن رعایت نمیشود.
دانشجویان در گفتگوهای خود از کلاسهای بدون تهویه، دستگاههای قدیمی و سیمکشیهای خطرناکی میگویند که هر لحظه ممکن است فاجعهای دیگر بیافریند.
انفجار در دانشگاه تهران امروز؛ بازتاب بحرانی عمیقتر
حادثهی انفجار در دانشگاه تهران امروز صرفاً یک اتفاق تصادفی نبود، بلکه نتیجه مستقیم سالها بیتوجهی و سوءمدیریت است.
کشوری که ادعای پرتاب ماهواره و ساخت پهپاد دارد، هنوز نمیتواند یک آزمایشگاه ایمن برای دانشجویانش فراهم کند.
مشکل اصلی نه در کپسول گاز بلکه در نبود شفافیت، پاسخگویی و نظام مدیریتی بیمار است.
دانشگاههای ایران؛ قربانی فقر علمی و فساد اداری
هر بار که انفجار در دانشگاه تهران امروز رخ میدهد، واقعیتی تلخ آشکار میشود: نظام آموزش عالی ایران مانند تجهیزاتش فرسوده و ناکارآمد است.
بودجهها به نهادهای نظامی و تبلیغاتی سرازیر میشود، در حالی که دانشگاهها با کمبود منابع، ضعف مدیریتی و فضای خفقانآور مواجهاند.
استادان از حقوق ناچیز مینالند و دانشجویان از محیطهای ناامن و بیانگیزه برای پژوهش علمی.
چه کسی مسئول خونهای ریخته شده است؟
امروز ایرانیان میپرسند: چه کسی مسئول انفجار در دانشگاه تهران امروز است؟
تکنسین آزمایشگاه؟ مدیر دانشکده؟ یا نظامی که سالهاست آموزش را در حاشیه قرار داده؟
پاسخ روشن است: این فاجعه محصول سیستمی است که وفاداری را جایگزین تخصص کرده و جان انسان را بیارزش شمرده است.
بیتوجهی که هر سال تکرار میشود
در سالهای اخیر، حوادث مشابهی در دانشگاههای شریف، اصفهان صنعتی و تبریز نیز رخ داده است.
اما هر بار، مانند امروز، پس از انفجار در دانشگاه تهران امروز، تنها یک بیانیه صادر میشود: «حادثه در دست بررسی است» — و پرونده بسته میشود.
در این چرخه معیوب، قاتل قدیمی یعنی بیکفایتی و بیمسئولیتی، هر سال با نامی تازه بازمیگردد.
وقتی علم در ایران قربانی سیاست میشود
انفجار در دانشگاه تهران امروز تنها جان یک دانشجو را نگرفت، بلکه نشان داد چگونه عقل و دانش در ایران زیر آوار بیتوجهی دفن میشود.
در کشوری که شعار «اقتدار علمی» سر میدهد، دانشجویانش در آزمایشگاههایی جان میدهند که حتی سیستم تهویه ایمن ندارند.
تا زمانی که این پروندهها بهطور علنی بررسی نشود و مقامات وزارت علوم و دانشگاهها پاسخگو نباشند،
هر آزمایشگاه در ایران یک بمب ساکت است که فقط منتظر زمان انفجار در دانشگاه تهران امروز دیگری است.