فهرست مطالب
در روزهای اخیر، اعتراض کشاورزان اصفهان بار دیگر به تیتر اول رسانههای داخلی و شبکههای اجتماعی تبدیل شد. صدها کشاورز با تجمع در حاشیه زایندهرود خشکیده، خواستار اجرای حقآبه قانونی شدند. تصاویر و فیلم اعتراض کشاورزان اصفهان بهسرعت در فضای مجازی منتشر شد و واکنش گسترده کاربران را برانگیخت.
علت اعتراض کشاورزان اصفهان
به گفته کشاورزان محلی، علت اعتراض کشاورزان اصفهان نهتنها خشکی زایندهرود بلکه تأخیر طولانی در پرداخت یارانههای کشاورزی و افزایش هزینههای تولید است. بسیاری از آنها میگویند که با قطع برقهای مکرر امکان آبیاری زمینهای خود را ندارند و همین موضوع باعث کاهش بیش از ۵۰ درصدی سطح کشت شده است.
اخبار اعتراض کشاورزان اصفهان امروز
گزارشها نشان میدهد که در روزهای اخیر، اخبار اعتراض کشاورزان اصفهان امروز بازتاب گستردهای در رسانههای بینالمللی نیز داشته است. در برخی موارد، نیروهای امنیتی برای متفرقکردن تجمعکنندگان وارد عمل شدند و همین امر انتقاد فعالان مدنی را برانگیخت.
پیامدهای اقتصادی
کارشناسان اقتصادی معتقدند که تداوم این وضعیت میتواند منجر به کمبود کالا در بازار داخلی و تشدید تورم ایران ۱۴۰۴ شود. طبق برآوردهای مرکز آمار ایران، نرخ تورم سالانه در مرداد ۱۴۰۴ به حدود ۵۲.۶ درصد رسید؛ رقمی که از میانگین خاورمیانه (حدود ۱۸ درصد) بسیار بالاتر است. همزمان، گزارشهای غیررسمی نشان میدهد که بیش از ۳۵ درصد از کالاهای اساسی مانند برنج، روغن و شکر با کمبود یا افزایش شدید قیمت مواجه شدهاند.
پیوند خوردن اعتراض کشاورزان اصفهان با موج جدید اعتصاب کارگران ابعاد بحران را گستردهتر کرده است. به گفته فعالان صنفی، در سه ماه گذشته بیش از ۱۲۰ مورد اعتصاب کارگری در صنایع نفت، فولاد و حملونقل ثبت شده است. همچنین افزایش ۴۰ درصدی قیمت سوخت در سال جاری فشار مضاعفی بر کشاورزان و رانندگان وارد کرده است.
بر اساس گزارش بانک مرکزی، هزینه سبد معیشت یک خانوار شهری در ایران در شهریور ۱۴۰۴ به بیش از ۳۲ میلیون تومان در ماه رسیده، در حالی که میانگین دستمزد رسمی کارگران کمتر از ۱۲ میلیون تومان است. این شکاف اقتصادی، همان تصویری است که کارشناسان آن را “نگرانکننده و غیرقابلدوام” توصیف میکنند.
آنچه امروز در قالب اعتراض کشاورزان اصفهان دیده میشود، تنها یک مطالبه صنفی نیست؛ بلکه نمادی از بحران عمیقتر در مدیریت منابع آب و انرژی کشور است. بدون اصلاحات اساسی، این اعتراضها میتواند به موجی فراگیرتر از نارضایتی اجتماعی در ایران منجر شود.