فهرست مطالب
بحث دربارهی آینده آزادی در ایران دیگر فقط یک موضوع نظری نیست؛ بلکه حقیقتی اجتماعی است که در خیابانها، دانشگاهها و حتی آمارهای رسمی میتوان آن را دید. جامعه ایران امروز بیش از هر زمان دیگر در حال پرسش، مطالبه و مقاومت است. اما برای فهم عمق این تحول، باید به ارقام نگاه کرد؛ ارقامی که نهتنها وضعیت آزادی را نشان میدهند، بلکه مسیر فردای ایران را نیز ترسیم میکنند.
ایران؛ کشوری در طبقهبندی “غیر آزاد”
براساس گزارش Freedom House در سال 2025، ایران تنها 11 امتیاز از 100 در حوزه آزادی سیاسی و مدنی کسب کرده و در دسته “کشورهای غیر آزاد” قرار دارد. این پایینترین سطح آزادی در میان بخش بزرگی از کشورهای جهان است. این عدد بهخوبی نشان میدهد که چالش اصلی آینده آزادی در ایران در ساختاری حکومتی ریشه دارد که با آزادیهای بنیادین سازگار نیست.
در زمینه آزادی رسانه نیز تصویر مشابه است. براساس شاخص سازمان گزارشگران بدون مرز، ایران در سال 2024 در رتبه 176 از 180 کشور جهان قرار گرفته است. این یعنی صدای مستقل عملاً سرکوب میشود؛ اما همین فشار باعث شده رسانههای شهروندی و شبکههای اجتماعی نقش بزرگتری در شکلدهی به آینده آزادی در ایران ایفا کنند.
اقتصاد، بیکاری و نسل جوان؛ فشار و بیداری
هیچ آینده آزادی بدون عدالت اجتماعی و اقتصادی امکانپذیر نیست. و در ایران، بحران معیشت امروز موتور نارضایتی و آگاهی است.
آمارهای رسمی نشان میدهند:
- نرخ بیکاری جوانان (۱۵ تا ۲۴ سال) در سال 2024 حدود 22.75٪
- نرخ بیکاری زنان جوان (۲۰ تا ۲۴ سال) 34.9٪
- مشارکت اقتصادی زنان تنها 13.1٪ در مقابل 67.3٪ مردان
این شکاف جنسیتی و اقتصادی نهتنها ناعادلانه است، بلکه نشاندهنده مبارزهای عمیق در جامعه برای تغییر است. زنان و جوانان پیشقراولان شکلدهی آینده آزادی در ایران هستند، زیرا آنها بیشترین هزینه را از وضعیت موجود پرداخت میکنند.
از منظر اقتصادی کلان نیز، امتیاز آزادی اقتصادی ایران در سال 2025 تنها 43 از 100 بوده، بسیار پایینتر از میانگین جهانی (60 امتیاز). این ارقام به روشنی پاسخ میدهند که چرا خواست آزادی و عدالت در میان مردم اینقدر گسترده است.
فشار و مقاومت؛ جامعهای که به عقب برنمیگردد
حکومت تلاش دارد با سانسور، محدودیتهای اینترنتی و فشار امنیتی مسیر آزادی را ببندد. اما تجربه تاریخی نشان میدهد هیچگاه فشار نتوانسته خواست مردم را خاموش کند. در واقع، هرچه محدودیتها شدیدتر میشود، انگیزه اجتماعی برای ساختن آینده آزادی در ایران قویتر میشود.
زنان و جوانان؛ موتور تغییر
دختران و پسران دهههای ۷۰، ۸۰ و ۹۰ شمسی دیگر زندگی در گذشته را نمیپذیرند. آنها جهان را از طریق اینترنت دیدهاند، در دانشگاهها تفکر انتقادی آموختهاند و در خیابانها هزینه دادهاند. زنان نیز با شجاعت چشمگیر به نماد مقاومت مدنی تبدیل شدهاند. همین گروهها ستون آیندهاند؛ و ستون آینده آزادی در ایران همین آگاهی و اراده جمعی است.
آینده آزادی در ایران نه رؤیای دور است و نه اتفاقی ناگهانی. این آینده با خون، فکر، مقاومت مدنی و اصرار جامعه بر کرامت انسانی در حال ساخته شدن است.
آمارها نشان میدهند کشور در شرایط سخت قرار دارد؛ اما تاریخ نشان میدهد که ظلم پایدار نیست و جامعهای که بیدار شده باشد هرگز به عقب بازنمیگردد.
آینده روشن است، چون مردم روشن شدهاند.
و این بزرگترین پیروزی تاریخی برای آینده آزادی در ایران است.