زنان در افغانستان در شرایط پیچیده‌ای تحت حاکمیت طالبان قرار دارند؛ جایی که محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای بر آن‌ها تحمیل شده است. بیش از ۱.۱ میلیون دختر از رفتن به مدرسه محروم شده‌اند و حدود ۱۰۰ هزار زن اجازه کار در سازمان‌های غیردولتی را ندارند. همچنین، زنان از فعالیت در ادارات دولتی به‌جز بخش‌های بهداشتی منع شده‌اند؛ مسئله‌ای که نقش آن‌ها را در جامعه تقریباً به صفر رسانده است.
محدودیت‌ها و تأثیر آن بر زندگی روزمره
گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که حدود ۹۰ درصد از زنان افغان با نوعی از خشونت یا تبعیض مواجه هستند. نرخ بیکاری در میان زنان از اوت ۲۰۲۱ دو برابر شده است. علاوه بر آن، محدودیت‌های آموزشی باعث افزایش ازدواج زودهنگام شده‌اند؛ به‌طوری‌که طبق گزارش سازمان «نجات کودکان»، ۲۸ درصد از دختران زیر ۱۸ سال مجبور به ازدواج شده‌اند.
در مقابل، نهادهای بین‌المللی بارها خواستار فشار بر طالبان برای تضمین حق تحصیل و اشتغال زنان شده‌اند، اما تاکنون نتیجه ملموسی حاصل نشده است.
زنان در افغانستان همچنان در انتظار اقدام جدی جامعه جهانی هستند تا حقوق ازدست‌رفته‌شان را بازگرداند و سکوت تحمیل‌شده بر رنج‌هایشان را بشکند.
