فهرست مطالب
ایران در ماههای اخیر بدترین بحران آلودگی هوا را در قم تجربه میکند، پس از آنکه اداره کنترل کیفیت هوای قم اعلام کرد که شاخص کیفیت هوا به سطحی رسیده است که برای گروههای حساس “ایمن” تلقی میشود. با وجود وخامت بحران، مقامات همچنان به ارائه راهحلهای سطحی بدون پرداختن به علل ریشهای آلودگی ادامه میدهند و صدها هزار نفر از ساکنان را با خطر فزایندهای برای سلامتی مواجه میکنند.
سقوط کیفیت هوا… و اعداد گویای ماجرا هستند
طبق آخرین اندازهگیریهای پایش آلودگی، شاخص کیفیت هوا از خط قرمز برای گروههای حساس فراتر رفته است، به این معنی که سطح ذرات معلق ریز (PM2.5) به سطحی رسیده است که بیماران قلبی و ریوی، سالمندان و کودکان را تهدید میکند.
براى اطلاعات بيشتر :
بحران شیر خشک در ایران؛ تهدید جان هزاران نوزاد امروز
اگرچه آلودگی هوا در قم به یک اتفاق روزمره تبدیل شده است، اما هیچ گزارش شفاف دولتی وجود ندارد که میزان تأثیر یا دلایل افزایش قابل توجه سطح آلودگی را مشخص کند.
دلایل واقعی… که مقامات از ذکر آنها اجتناب میکنند
نهادهای رسمی از اذعان به منابع اصلی افزایش آلودگی هوا در قم، به ویژه موارد زیر، خودداری میکنند:
فعالیت کارخانههای صنعتی سنگین در نزدیکی مناطق مسکونی. میانگین سن ناوگان حمل و نقل شهری بیش از ۲۰ سال است.
استانداردهای زیستمحیطی در مورد خود فعالیتهای دولتی، مانند نیروگاهها و زبالهسوزها، اعمال نمیشود.
استخراج بیش از حد شن و ماسه در اطراف شهر، طوفانهای گرد و غبار را تشدید میکند.
با وجود همه اینها، مقامات به جای اجرای راهحلهای روشن و علمی، صرفاً بیانیههای هشداردهنده صادر میکنند.
گروههای آسیبپذیر… داستان ناگفته
طبق بیانیه شهرداری، آسیبپذیرترین گروهها عبارتند از:
بیماران تنفسی
سالمندان
کودکان
زنان باردار
بیماران قلبی
با این حال، این گزارش – طبق معمول – از ذکر تعداد مواردی که سلامت آنها در نتیجه آلودگی هوا در قم رو به وخامت گذاشته است و همچنین تعداد مراجعات به بیمارستان خودداری کرد.
به جای شفافیت، پنهانکاری رسمی به سیاست ثابت تبدیل شده است.
فقدان طرح دولتی… و هزینههای سرسامآور مراقبتهای بهداشتی
در شهری که رژیم آن را «مرکز مذهبی و گردشگری» میداند، تناقض آشکار است: هیچ طرح واقعی دولتی برای مقابله با آلودگی هوا در قم وجود ندارد، هیچ برنامهای برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای وجود ندارد، هیچ نوسازی حمل و نقل عمومی وجود ندارد و حتی هیچ گونه رسیدگی به منابع آلودگی صنعتی نیز انجام نمیشود. هزینههای مراقبتهای بهداشتی به تنهایی روز به روز در حال افزایش است، در حالی که گزارشهای غیررسمی محلی تأیید میکنند که موارد آسم و آلرژی در قم در دو سال گذشته 30 درصد افزایش یافته است.
