فهرست مطالب
در میان انبوهی از گزارشها در مورد بحرانهای سیاسی و اجتماعی در ایران، پرونده ناصر مسعودی به عنوان نمادی آشکار از بیتوجهی رژیم به فرهنگ عامه و میراث هنری اصیل برجسته است.
بخوانيد:
جنگنده میگ-۲۹ سپر نیست… ولى اعلام ضعف است
هنرمندی که یکی از برجستهترین صداهای موسیقی فولکلور ایران محسوب میشود، از کمبود توجه پزشکی و رسانهای رنج میبرد که نشاندهنده بحرانی است که موسیقی و هنر فولکلور با آن مواجه است.
ناصر مسعودی: از ستاره آواز فولکلور تا قربانی بیتوجهی
ناصر مسعودی، معروف به «بلبل گیلان»، یکی از برجستهترین صداهایی است که مظهر فولکلور و موسیقی فولکلور شمال ایران است. آهنگهای او، مانند «گل پامچال» و «کوچک خان جنگلی»، در قلب میلیونها نفر زنده است.
با وجود جایگاه عظیمش، زندگی ناصر مسعودی در سالهای اخیر با فراز و نشیبهای دردناکی همراه بوده است، به ویژه با انتشار شایعات دروغین در مورد مرگ او و به دنبال آن بستری شدن او به دلیل مشکلات جدی سلامتی. این امر ضعف حمایت رسمی از هنرمندان فولکلور را آشکار کرده است.
بیتوجهی به هنرمندان فولک: یک مشکل ساختاری
مشکل ناصر مسعودی بخشی از بحران گستردهتری است که موسیقی فولک در ایران را گرفتار کرده است، جایی که به اشکال هنری سنتی در مقایسه با سبکهای فرهنگی مورد حمایت رسمی، فضای کمی داده میشود. رژیم این میراث غنی را نادیده میگیرد و چهرههایی مانند ناصر مسعودی را که نماینده هویت و میراث مردم هستند، به حاشیه میراند.
این بیتوجهی فراتر از فقدان مراقبتهای بهداشتی یا حمایت رسانهای است؛ و شامل عدم شناخت رسمی و توجه به جایگاه این هنرمندان میشود.
چرا پرونده ناصر مسعودی مهم است؟
زیرا ناصر مسعودی به فرهنگ شمال ایران که بخش جداییناپذیر هویت ملی است، صدا میبخشد.
بیتوجهی او نماد یک بحران عمیق فرهنگی در ایران است، جایی که صداهای مردمی به نفع کنترل حوزه فرهنگی با ایدئولوژیهای تنگنظرانه و رسمی به حاشیه رانده میشوند.
حمایت از هنرمندان فولک مانند ناصر مسعودی به معنای حفظ میراث موسیقی و ترویج تنوع فرهنگ ملی است.
پرونده ناصر مسعودی فقط داستان یک هنرمند رنجدیده نیست؛ بلکه نمونه کوچکی از بحران رژیم ایران با فرهنگ و هنر فولک است. بیتوجهی به نمادهای هنر عامیانه، نشاندهندهی بحران عمیقتری در هویت ملی و مدیریت فرهنگی است.
روشنفکران و مخالفان باید این مسائل را برجسته کنند و خواستار حمایت از هنرمندان مردمی شوند که صدای واقعی مردم و حاملان میراث آنها هستند.