فهرست مطالب
استان سیستان و بلوچستان اخیراً شاهد موج شدید بادهای موسمی موسوم به طوفان زابل بود؛ جایی که سرعت باد از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت گذشت و بار دیگر ضعف زیرساخت‌ها و مدیریت محلی در برابر بلایای طبیعی را نمایان ساخت.
چه اتفاقی در زابل افتاد؟
بر اساس گزارش‌های هواشناسی، سرعت باد در شهر زابل به بیش از ۱۰۱ کیلومتر در ساعت رسید، در حالی که دید افقی به ۱۲۰۰ متر کاهش یافت. در شهر زهک نیز سرعت باد به ۶۵ کیلومتر در ساعت رسید و دید افقی به ۸۰۰ متر افت کرد. این ارقام شدت طوفان زابل را نشان می‌دهد که منطقه را دربر گرفته و زندگی هزاران نفر را تحت تأثیر قرار داده است.
رنج مردم
طوفان زابل باعث افزایش خفه‌کننده گرد و غبار شد؛ خطری مستقیم برای سالمندان، کودکان و بیماران تنفسی. مدارس تعطیل شدند و ترافیک مختل گردید، در حالی که دولت تنها به توصیه‌های کلی برای «عدم خروج غیرضروری» بسنده کرد.
تکرار شکست‌های نظام
هر بار که طوفان زابل منطقه را درگیر می‌کند، همان بحران تکرار می‌شود: کمبود امکانات، ضعف سامانه‌های هشدار زودهنگام و نبود برنامه‌های اضطراری. با وجود آگاهی مقامات از اینکه این طوفان‌ها پدیده‌ای فصلی هستند، هیچ سرمایه‌گذاری جدی برای تقویت زیرساخت‌ها یا تجهیز بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به دستگاه‌های لازم صورت نگرفته است.
بُعد اقتصادی و زیست‌محیطی
آثار طوفان زابل تنها به سلامت عمومی محدود نمی‌شود؛ بلکه کشاورزی محلی را نیز نابود می‌کند و بر محصولات اساسی منطقه اثر می‌گذارد. کشاورزان بخش بزرگی از برداشت خود را از دست داده‌اند، در حالی که دولت تنها به بیانیه‌های رسانه‌ای اکتفا کرده و هیچ جبران واقعی ارائه نکرده است.
طوفان زابل نشان داد که طبیعت بیش از هر سخن مخالفی قادر است شکست نظام را برملا کند. این طوفان هیچ مجالی برای شعارهای سیاسی باقی نگذاشت و مردم را با واقعیتی تلخ روبه‌رو ساخت: غیبت دولت در لحظه‌ای که بیش از همیشه به آن نیاز داشتند.
