رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، در یک اقدام تحریک‌آمیز جدید، با این ادعا که ترکیه وارث تمدن و علوم اسلامی است و دانشمندانی مانند ابن سینا و لقمان حکیم از تاریخ ترکیه هستند، در تلاشی آشکار برای جعل حقایق تاریخی و تغییر هویت میراث فرهنگی ایران، دست به اقدامی زده است که می‌توان آن را سرقت اردوغان از ایران توصیف کرد.
بخوانيد:
شکستن دیوار صوتی در آسمان عراق…مدافعان منطقه کجا هستند؟
ادعاهای اردوغان و اهمیت سرقت اردوغان از ایران
اظهارات اردوغان در یک کنفرانس رسمی مطرح شد که در آن او تلاش کرد ترکیه را به یک تمدن بزرگ پیوند دهد. با این حال، این اظهارات بی‌اساس نبود؛ بلکه بخشی از یک استراتژی تاریخی است که به دنبال بازنویسی تاریخ به نفع هویت ترکی است، و این واقعیت را نادیده می‌گیرد که ابن سینا، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های پزشکی در تاریخ، یک ایرانی اهل خراسان بود و لقمان حکیم، طبق منابع تاریخی، ترک نبود.
این ادعاها جوهره چیزی است که «تصاحب میراث ایران توسط اردوغان» نامیده می‌شود، نوعی سرقت فرهنگی که گذشته بزرگ ایران و سهم آن در ساختن تمدن اسلامی را نادیده می‌گیرد.
واکنش‌ها و پیامدهای سرقت اردوغان از ایران
اظهارات اردوغان واکنش‌های گسترده‌ای را در محافل فرهنگی و سیاسی ایران برانگیخته است. بسیاری از ناظران آنها را تلاشی تحریک‌آمیز می‌دانند، تاکتیکی که اغلب در روابط تاریخی بین ایران و ترکیه به کار گرفته می‌شود، اما این بار به دلیل هدف قرار دادن صریح هویت ایرانی، به ویژه فاحش است.
این اقدام نقطه اختلاف جدیدی را تشکیل می‌دهد که به تنش‌های موجود بین دو کشور می‌افزاید و حساسیت این موضوع تاریخی و فرهنگی را تشدید می‌کند.
تلاش‌های آنکارا برای بازنویسی تاریخ سرقت اردوغان از ایران بخشی از تلاش گسترده‌تر آنکارا برای تغییر شکل روایت تاریخی به منظور خدمت به منافع سیاسی و فرهنگی خود است. این شامل نسبت دادن چهره‌های برجسته به میراث ترکیه و تلاش برای کاهش نقش ایران در تمدن اسلامی است.
این تلاش‌ها جدید نیستند، اما در حال افزایش هستند و به طور فزاینده‌ای در لفاظی‌های مقامات ترکیه برجسته می‌شوند و چالش مهمی را برای ایران در مقابله با این ادعاها و حفظ میراث خود ایجاد می‌کنند.
پدیده سرقت اردوغان از ایران نشان دهنده نیاز به آگاهی عمومی و مقامات فرهنگی برای تأیید مجدد حقایق تاریخی و محافظت از میراث ایرانی در برابر تلاش‌ها برای نابودی و تحریف است.
ایران، با تاریخ غنی و تمدن متمایز خود، باید در آگاهی جهانی حضور پررنگی داشته باشد و چنین تحریف فرهنگی باید با پاسخ‌های قاطعی که از هویت ملی دفاع می‌کنند، روبرو شود.
