فهرست مطالب
اظهارات اخیر وزیر تولیدات دفاعی پاکستان درباره «تمرکز ویژه بر توسعه همکاری با ایران» در نگاه اول گامی جسورانه در ترسیم اتحادهای جدید منطقه‌ای به نظر می‌رسد. اما واقعیت این است که این اظهارات بیش از آنکه توافقی عملی باشند، بیشتر شبیه به پیام‌های رسانه‌ای هستند. پرسش اصلی اینجاست: آیا تعاون دفاعی پاکستان با ایران واقعاً وجود خارجی دارد یا تنها شعاری سیاسی است؟
اظهارات بدون جزئیات
وزیر تنها از «اهمیت ویژه» و «همکاری دفاعی» سخن گفت، بی‌آنکه جزئیاتی درباره پروژه‌های مشخص ارائه دهد. نه قراردادی اعلام شد، نه توافقی امضا شد و نه جدول زمانی مشخص گردید. این موضوع تردیدهایی جدی درباره میزان تعهد پاکستان در پیشبرد تعاون دفاعی پاکستان با ایران ایجاد می‌کند؛ به‌ویژه آنکه اقتصاد شکننده این کشور توان تحمل تعهدات نظامی سنگین را ندارد.
زمان‌بندی حساس سیاسی
این اظهارات در مقطع حساسی بیان شد: ایران به دلیل پرونده هسته‌ای و سرکوب داخلی در انزوای بین‌المللی قرار دارد و پاکستان نیز می‌کوشد روابط خود را میان عربستان از یک سو و ایران از سوی دیگر متوازن کند. در چنین شرایطی، طرح موضوع تعاون دفاعی پاکستان با ایران بیشتر به عنوان یک ابزار فشار سیاسی مطرح می‌شود تا یک گام استراتژیک واقعی.
پیام پنهان
پاکستان شاید بخواهد پیامی دوگانه بفرستد: به غرب نشان دهد که به گزینه‌های جدیدی روی می‌آورد و به ایران بفهماند که در صورت لزوم شریک بالقوه‌ای است. اما در حال حاضر، تعاون دفاعی پاکستان با ایران بیش از آنکه واقعیت عملی داشته باشد، به یک تیتر رسانه‌ای شبیه است.
بدون ارائه جزئیات روشن یا تعهدات واقعی، اظهارات وزیر پاکستانی در چارچوب تبلیغات سیاسی باقی خواهد ماند. پرسش همچنان باز است: آیا تعاون دفاعی پاکستان با ایران به یک پروژه استراتژیک تبدیل خواهد شد یا تنها یک شعار گذرا باقی می‌ماند؟
