فهرست مطالب
بار دیگر موضوع معامله گروگان‌ها و تلاش رژیم ایران برای فرار از مکانیزم ماشه به تیتر رسانه‌های جهان تبدیل شده است. رژیم تهران، که با فشارهای بین‌المللی و تهدید بازگشت تحریم‌های شورای امنیت مواجه است، از حربهٔ گروگان‌گیری برای کسب امتیاز سیاسی و خرید زمان استفاده می‌کند. این تاکتیک نه تازه است و نه پنهان؛ اما پیامدهای سنگینی برای روابط ایران با اروپا و به‌ویژه فرانسه خواهد داشت.
فشارهای بین‌المللی و واکنش فرانسه
روز جمعه، خبرگزاری رویترز گزارش داد که ژان نوئل بارو، وزیر خارجهٔ فرانسه، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط سه شهروند فرانسوی زندانی در ایران شد. این موضع‌گیری روشن نشان داد که معامله گروگان‌ها و تلاش رژیم ایران برای فرار از مکانیزم ماشه نه تنها مشروعیتی ندارد، بلکه بر رسوایی بین‌المللی رژیم می‌افزاید.
فرانسه و دیگر اعضای تروئیکای اروپایی بارها تأکید کرده‌اند که سیاست گروگان‌گیری ایران نقض آشکار حقوق بشر است و هیچ کشوری نباید شهروندان بی‌گناه خود را قربانی معاملات پشت پرده رژیم کند.
اعتراف‌های رژیم و تاکتیک وقت‌کشی
اظهارات عباس عراقچی، معاون پیشین وزارت خارجه رژیم، در تلویزیون دولتی، به‌خوبی پرده از این سیاست برمی‌دارد. او گفت که تبادل زندانیان با فرانسه به مراحل نهایی نزدیک شده و فقط «ترتیبات اجرایی» باقی مانده است. این اعتراف نشان می‌دهد که معامله گروگان‌ها و تلاش رژیم ایران برای فرار از مکانیزم ماشه بخشی از یک سناریوی آشناست: گروگان بگیر، امتیاز بگیر، و فشارهای بین‌المللی را به تعویق بینداز.
چرا رژیم به معامله گروگان‌ها نیاز دارد؟
- فرار از مکانیزم ماشه: رژیم می‌داند که نقض تعهدات برجامی می‌تواند به بازگشت خودکار تحریم‌های شورای امنیت منجر شود. با گروگان‌گیری و مذاکرهٔ مشروط، تهران می‌کوشد حمایت حداقلی از اروپا به دست آورد.
- ایجاد شکاف در غرب: معامله گروگان‌ها و تلاش رژیم ایران برای فرار از مکانیزم ماشه راهی است برای کاستن از فشارهای هماهنگ آمریکا و اروپا و ایجاد دودستگی میان متحدان غربی.
- مصرف داخلی: رژیم در داخل کشور تلاش می‌کند این مذاکرات را به‌عنوان «پیروزی دیپلماسی» جا بزند و افکار عمومی را از بحران‌های اقتصادی و سیاسی منحرف کند.
پیامدهای خطرناک برای ایران و منطقه
ادامهٔ سیاست گروگان‌گیری هزینه‌های سنگینی دارد:
- انزوای بیشتر بین‌المللی: اروپا و آمریکا ممکن است سیاست‌های سختگیرانه‌تری علیه تهران اتخاذ کنند.
- تقویت مکانیزم ماشه: هرچه رژیم بیشتر به این ابزار غیرانسانی متوسل شود، زمینه برای اجرای سریع‌تر مکانیزم ماشه فراهم‌تر می‌شود.
- بی‌اعتمادی عمیق‌تر: کشورهای اروپایی دیگر کمتر به دیپلماسی با تهران اعتماد خواهند کرد و احتمال هرگونه توافق پایدار کاهش می‌یابد.
گروگان‌گیری، بن‌بست دیپلماسی رژیم
آنچه امروز شاهدیم، چیزی جز بن‌بست نیست. معامله گروگان‌ها و تلاش رژیم ایران برای فرار از مکانیزم ماشه نه راه‌حلی برای بحران است و نه تضمینی برای بقا. بلکه برعکس، این سیاست تنها به انزوای بیشتر، بی‌اعتمادی عمیق‌تر، و فشارهای بین‌المللی سنگین‌تر خواهد انجامید.
مطالعه بيشتر : مدارس کانکسی و کپری لرستان؛ بحران آموزش در مناطق محروم ایران
رژیمی که حقوق شهروندان بی‌گناه خارجی را گروگان سیاست‌های شکست‌خوردهٔ خود می‌کند، دیر یا زود باید هزینهٔ این رفتار را بپردازد. فرانسه و جامعهٔ جهانی باید نشان دهند که گروگان‌گیری هرگز نباید به ابزار معامله تبدیل شود.
