در شرایطی که بحران اقتصادی همه‌جانبه مردم ایران را تحت فشار گذاشته، دولت جمهوری اسلامی بار دیگر از وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد خبر داده است؛ مبلغی بالغ بر ۴۰۰۰ میلیارد ریال که قرار است به شرکت دولتی «پشتیبانی امور دام» داده شود. اما این تصمیم بیش از آن‌که امیدبخش باشد، سوال‌برانگیز است: چرا با وجود این وام‌ها، سفره مردم روز به روز خالی‌تر می‌شود؟
وقتی وام‌ها فقط به ویترین سیاست‌ها تبدیل می‌شوند
غلامرضا نوری قزلجه، وزیر جهاد کشاورزی، مدعی شده است که این وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد برای خرید و ذخیره دام و گوشت و مداخله در بازار است. اما واقعیت بازار گوشت و لبنیات چیز دیگری می‌گوید. قیمت‌ها همچنان صعودی‌اند و کسی پاسخگو نیست.
ذی‌نفعان واقعی چه کسانی هستند؟
در حالی که دولت تاکید می‌کند وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد به نفع مردم است، اما شواهد حاکی از آن است که بخش زیادی از این منابع به نهادهای شبه‌دولتی می‌رسد؛ نهادهایی که نه شفافیت دارند و نه پاسخگو هستند.
مردم در صف، وام‌ها در سایه
از تهران تا ایلام و از کرمانشاه تا مشهد، مردم هر روز در صف خرید گوشت و روغن می‌ایستند، در حالی که رسانه‌های رسمی با افتخار می‌نویسند: وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد. این تناقض، نماد فاصله فاحش میان دولت و واقعیت جامعه است.
این وام‌ها چگونه خرج می‌شوند؟ کسی نمی‌داند
هیچ گزارشی از نحوه هزینه‌کرد وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد منتشر نمی‌شود. نه مجلس شفاف‌سازی می‌کند، نه دیوان محاسبات. فقط وعده، فقط تبلیغ، فقط بازی با کلمات.
وام‌های قبلی چه شدند؟
این اولین باری نیست که از وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد صحبت می‌شود. سال‌هاست میلیاردها تومان صرف این سیاست‌ها شده اما قیمت‌ها همچنان نجومی‌اند. این پول‌ها کجا رفته‌اند؟ چرا کسی بازخواست نمی‌شود؟
وام به‌جای اصلاح ساختاری؟
بسیاری از اقتصاددانان باور دارند که وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد فقط راهی برای به تعویق انداختن بحران هستند. وقتی ساختار فاسد است، وام تنها زمان می‌خرد، اما بحران را حل نمی‌کند.
مطالبه شفافیت و نظارت مردمی
وقتی دولت اعلام می‌کند که وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد پرداخت شده، حق مردم است که بپرسند: به چه کسی؟ با چه هدفی؟ و چه نتیجه‌ای؟ بدون پاسخ به این سوال‌ها، هر وامی به ابزار فساد تبدیل می‌شود.
هشدار اپوزیسیون: وام‌ها، پوششی برای ناکارآمدی
گروه‌های اپوزیسیون تأکید می‌کنند که وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد عملاً به ابزاری برای سرپوش گذاشتن بر بی‌کفایتی و سوءمدیریت تبدیل شده و نه‌تنها کمکی به معیشت مردم نمی‌کند، بلکه موجب تشدید شکاف طبقاتی می‌شود.
سیاست وام، راه‌حل نیست
واقعیت این است که وام‌هایی که برای تنظیم بازار اختصاص می‌یابد نه‌تنها راه‌حل نیست، بلکه در غیاب شفافیت و نظارت، به بحران مشروعیت دولت دامن می‌زند. تنها راه، اصلاح ساختار اقتصادی، مبارزه با فساد و پاسخ‌گویی نهادهاست.