فهرست مطالب
در روزهایی که گرانی و بیثباتی اقتصادی به دغدغهی اصلی مردم تبدیل شده، مجلس شورای اسلامی صحنهی درگیریهای لفظی و انتقادات تند علیه دولت بود. نمایندهی مردم سلماس، رضازاده، در سخنانی صریح خطاب به رئیسجمهور مسعود پزشکیان فریاد زد:
«آقای رئیسجمهور! از افزایش قیمت مواد غذایی، پوشاک، مسکن و خودرو اطلاع دارید؟»
این پرسش ساده اما کوبنده، به نمادی از نارضایتی عمومی و شکاف فزاینده در ساختار سیاسی کشور بدل شد؛ شکافی که ریشه در بحران اقتصادی ایران دارد، بحرانی که نه تنها سفرهی مردم را کوچک کرده، بلکه وحدت سیاسی را نیز متزلزل ساخته است.
جدال در مجلس؛ بازتابی از واقعیت جامعه
جلسهی اخیر مجلس بیش از آنکه شبیه یک گفتوگوی رسمی باشد، به صحنهی اعتراض تبدیل شد. رضازاده با لحنی تند از بیبرنامگی بانک مرکزی و وزارت اقتصاد انتقاد کرد و گفت:
«افزایش افسارگسیختهی نرخ دلار، سکه و کالاهای اساسی نتیجهی نبود برنامه و سوءمدیریت در دولت است.»
او افزود که گروهی اندک با دریافت رانت از وزارتخانهها به ثروتهای کلان دست یافتهاند، در حالیکه مردم در گل و لای گرانیها گرفتارند. این سخنان بازتابی مستقیم از خشم عمومی نسبت به بحران اقتصادی ایران بود که حالا به درون مجلس نیز نفوذ کرده است.
برخی نمایندگان با رضازاده همراهی کردند، اما عدهای دیگر تلاش کردند فضا را آرام کنند. با این حال، تنش موجود نشان داد که حتی در میان تصمیمگیران نیز اختلاف نظر عمیقی دربارهی علتها و راهحلهای بحران اقتصادی ایران وجود دارد.
بحران اقتصادی ایران و بیاعتمادی عمومی
در سالهای اخیر، کاهش شدید ارزش ریال، تورم بالا و رکود تولید، تصویری تیره از اقتصاد ایران ترسیم کرده است. گزارشها نشان میدهد تورم مواد غذایی از ۷۰ درصد گذشته و اجارهبها در شهرهای بزرگ دو برابر شده است.
دولت وعدهی اصلاح اقتصادی داده، اما کارشناسان میگویند بدون مبارزه با فساد و اصلاح ساختار بانکی، این وعدهها محقق نخواهد شد.
بحران اقتصادی ایران نهتنها بر شاخصهای مالی، بلکه بر روحیهی جامعه تأثیر گذاشته است. جوانان از آیندهی شغلی خود ناامید شدهاند، کارگران با حقوق ثابت زیر بار تورم کمر خم کردهاند و طبقهی متوسط بهسرعت در حال فرورفتن در فقر است. در چنین شرایطی، هر جلسهی مجلس میتواند به میدان انفجار سیاسی تبدیل شود.
از وزرای ثروتمند تا مردم خسته
در بخش دیگری از سخنان خود، رضازاده مستقیماً وزرای دولت را هدف گرفت و گفت:
«برخی از وزرای شما با حقوقهای نجومی و سفرهای خارجی سرگرمند، در حالیکه هیچ برنامهای برای کنترل قیمتها ندارند. خدا باید به داد مردم برسد.»
این جمله با واکنش شدید نمایندگان روبهرو شد و رسانههای داخلی آن را بازتاب گسترده دادند. بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی نیز با او همصدا شدند و این سخنان را صدای واقعی مردم دانستند. به گفتهی تحلیلگران، چنین اظهاراتی نشان میدهد بحران اقتصادی ایران از مرحلهی هشدار گذشته و به مرحلهی بیاعتمادی سیاسی رسیده است.
مردم دیگر وعدههای تکراری را باور ندارند و انتظار دارند که مسئولان از دایرهی شعار خارج شوند و تصمیمهای عملی برای مهار گرانی بگیرند.
قیمتها سر به فلک زدهاند
در بازار امروز، تقریباً هیچ کالایی نیست که از گرانی در امان مانده باشد. قیمت برنج و گوشت در ماههای اخیر بیش از دو برابر شده، پوشاک و لوازم خانگی لوکس محسوب میشوند و مسکن به رؤیایی دور تبدیل شده است.
این نوسانات روزانه، نمادی از عمق بحران اقتصادی ایران است؛ بحرانی که به گفتهی کارشناسان، از ضعف برنامهریزی مالی، تحریمها و بیثباتی سیاسی ناشی میشود.
هر بار که نرخ دلار بالا میرود، زنجیرهای از افزایش قیمتها آغاز میشود و مردم در برابر آن ناتوانند. مجلس میگوید دولت باید پاسخ دهد، دولت میگوید عوامل خارجی مؤثرند، و در این میان، شهروند عادی بازندهی اصلی است.
ماجرای سخنرانی رضازاده فقط یک جدال سیاسی نبود؛ بلکه نشانهای از شکاف عمیق در حاکمیت و ناتوانی ساختار اجرایی در مدیریت بحران اقتصادی ایران بود.
وقتی نمایندگان مجلس در برابر رئیسجمهور با چنین لحنی سخن میگویند، به این معناست که بحران از کنترل خارج شده و نیازمند تصمیمات فوری است.
مطالعه بيشتر : چگونه فعال شدن سازوکار ماشه، بیکاری زنان را تشدید میکند؟
تفرقهی درون مجلس، بیاعتمادی مردم و نوسان قیمتها همگی قطعات پازلی هستند که تصویری نگرانکننده از آیندهی اقتصاد ایران میسازند. اگر اصلاحات جدی در سیاستهای مالی، بانکی و نظارتی انجام نشود، بحران اقتصادی ایران نهتنها ادامه خواهد یافت، بلکه ممکن است به بحرانی سیاسی تمامعیار تبدیل شود.