در یک تحول شوکه‌کننده، قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام کرد که حکم اعدام برای خواننده رپ جنجالی ایران، امیرحسین مقصودلو معروف به «تتلو»، قطعی و آماده اجراست، در حالی که دو درخواست قانونی دیگر (اعاده دادرسی و توبه) در دست بررسی است. این خبر بازتابی گسترده در داخل و خارج ایران داشت؛ چرا که تتلو چهره‌ای جنجالی است که میان محبوبیت بالا و رفتارهای تحریک‌آمیز در نوسان است.
تحولات حقوقی: از زندان تا چوبه دار
تتلو پیش‌تر به ۱۰ سال حبس به اتهام «تشویق به فساد و فحشا» محکوم شده بود. همچنین، به ۵ سال حبس به اتهام «اهانت به مقدسات» محکوم شد؛ اما دیوان عالی کشور حکم دوم را نقض کرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به دادگاه هم‌عرض بازگرداند. دادگاه جدید اما حکم اعدام صادر کرد و دیوان عالی نیز آن را تأیید کرد.
واکنش‌ها: بین حمایت و انتقاد
این خبر موجی از واکنش‌ها را در شبکه‌های اجتماعی برانگیخت. بسیاری از چهره‌های عمومی و هنری با ابراز نگرانی از اجرای حکم، خواستار لغو آن شدند. از جمله توماج صالحی (رپر معترض)، مهدی طارمی (بازیکن فوتبال)، سحر قریشی (بازیگر) و هادی چوپان (قهرمان بدنسازی). تتلو نیز با انتشار پیامی، ضمن اعتراف به اشتباهات خود، از مقامات درخواست عفو و فرصتی دوباره کرد.
تحلیل: عدالت یا سرکوب آزادی هنری؟
پرونده تتلو بار دیگر مسئله آزادی بیان و هنر در ایران را در کانون توجه قرار می‌دهد. گرچه برخی از رفتارها و اظهارات او خارج از عرف و ناپسند تلقی می‌شود، اما صدور حکم اعدام برای یک خواننده به دلیل محتوای آثار و سبک زندگی‌اش، از نظر بسیاری ناعادلانه و غیرمتناسب با جرائم ادعاشده است. این پرونده نشان‌دهنده شکاف عمیق میان نسل جدیدِ خواهان آزادی بیشتر با ساختار قضائی و ایدئولوژیک حکومت است.
سرنوشت تتلو و پیامدهای سیاسی آن
در حالی که سرنوشت نهایی تتلو هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، ماجرای او به نمادی از درگیری میان هنر و سانسور بدل شده است. چه این حکم اجرا شود و چه نه، این پرونده در حافظه جمعی باقی خواهد ماند؛ به‌عنوان نمونه‌ای روشن از چالش‌های هنرمندان در فضای بسته و سیاست‌زده ایران.