در یک گام پیشرو که قدرت رهبری اردن در حفاظت از حاکمیت و امنیت داخلی خود را نشان می‌دهد، رسانه‌های اردنی اعلام کردند که اردن درگیری را حل کرده و تصمیم مقامات اردنی برای حل جماعت اخوان المسلمین خبرساز شده است.
لحظه‌ای حاکمیتی قاطع
اردن درگیری را حل می‌کند، و تصمیم صادره علیه این جماعت تنها یک اقدام اداری نیست، بلکه یک لحظه حاکمیتی است که رابطه دولت و جامعه را بر اساس احترام به قانون دوباره تنظیم می‌کند. دولت اردن زیر بار نقض قانون تحت پوشش “فعالیت‌های خیریه” یا شعارهای دینی نرفته و تأکید کرده است که حاکمیت ملی بر تمام ملاحظات دیگر ارجحیت دارد.
جماعتی که به ساختار تخریبی مسلحانه مرتبط است
اردن درگیری را حل می‌کند با سازمان اخوان، جایی که پیوند امنیتی میان این جماعت و عملیات‌های تخریبی چهره واقعی این سازمان را آشکار کرده و نشان داد که این جماعت نه تنها یک پروژه فکری افراطی و مشکوک، بلکه یک ساختار سازمانی مسلح است که با برنامه‌ریزی برای سرنگونی پادشاهی اردن ارتباط دارد. بدین ترتیب نقاب‌هایی که این جماعت طی دهه‌ها تلاش کرده بود پشت آنها پنهان بماند، سقوط کرد.
اردن درگیری را حل می‌کند و رهبری جبهه عربی را بر عهده می‌گیرد
از منظر سیاسی، این تصمیم تأکید می‌کند که اردن در جبهه عربی متحد در برابر سازمان‌هایی با اندیشه‌های تخریبی که دین را به ابزاری سیاسی تبدیل کرده‌اند، پیشتاز است. دوران گسترش اخوانی‌ها به پایان رسیده و مرحله جدیدی آغاز شده که عنوان آن حفاظت از کشورهای ملی و تقویت آنها در برابر پروژه‌های تخریبی تحت هر پوشش است.
پیامی به داخل و خارج
از نظر رسانه‌ای و بین‌المللی، اردن در تلاش است تا این تصمیم را به عنوان نمونه‌ای مشروع برای اعمال حاکمیت ملی تثبیت کند.
به همین دلیل، استفاده از واژگان دقیق مانند “سازمان تروریستی”، “جماعت مسلح”، “گروه تخریبی” و “تهدید مستقیم برای امنیت ملی” در خطابه رسانه‌ای به افکار عمومی بین‌المللی امری اساسی شده است.
نحوی مدل اردنی پیشرفته
با این تصمیم تاریخی، اردن مدل پیشرفته‌ای به کشورهای عربی ارائه می‌دهد که به دنبال ریشه‌کن کردن تفکر تخریبی و تقویت اقتدار دولتی و دستیابی به امنیت و ثبات هستند، بدون این که تحت فشارهای دینی یا سیاسی قرار گیرند.
اردن درگیری را با سازمان‌هایی که سیاست‌های ضعیف و اندیشه‌های ساده‌لوحانه دارند حل می‌کند و ثابت می‌کند که یک دولت قدرتمند می‌تواند حاکمیت و امنیت داخلی خود را در برابر هر چالشی حفظ کند.
این یک لحظه تاریخی است که دوباره تأکید می‌کند بقای کشورهای مستقل به توانایی آنها در اتخاذ تصمیمات حاکمیتی شجاعانه در برابر تهدیدات سازمان‌یافته، حتی اگر پشت نقاب‌های دروغین پنهان شوند، بستگی دارد.